عنوان: تفاوت مالکیت انسان در دنیا با قیامت و خطا ناپذیری قرآن کریم 📝شبهه شماره 121 گزاره های خبری یا عام است، یا خاص است؛ و یا در ظاهر عام است اما به واسطه گزاره دیگری، برخی از افراد موضوع از دایره عنوان عام خارج می‌شوند، حال اگر مقصود از یک واژه عام برخی از مصادیق آن باشد و گوینده با کلام دیگری آن را روشن نکند، حکمت و عقلانیت او زیر سوال می‌رود. در قرآن گزاره‌های عامی داریم که در واقع عام نیست اما هیچ گزاره توضیحی برای رفع این ابهام بیان نشده و این خود نشانه این است که قرآن کلام خدا نیست. مثلا در سوره نجم آمده است: و اینکه نیست برای انسان جز آنچه سعی می کند.[1] مسلما همه دارایی های انسان از تلاش او به دست نمی آید، بلکه برخی از دارایی هایش محصول تلاش اوست اما در اینجا به صورت کلی همه دستاوردهای انسان را نتیجه تلاش او دانسته و این یک غلط فاحش است. 🌸پاسخ 1⃣در تفسیر آیات می‌بایست به آیه‌های قبل و بعد و نیز آیات هم محتوی توجه شود تا معنای دقیق آیات روشن شود. برخی از افراد بدون توجه به این آیات، آیه 39 سوره نجم را به امور دنیایی تفسیر کرده و این تصور برایشان ایجاد شده است که این آیه به طور عام می‌گوید هر کس مالک تلاش خود است. 2⃣آیه نمی‌گوید که انسان فقط مالک تلاش‌های خود در این دنیاست تا گفته شود که مثلا انسان مالک اموال پدرش نیز می‌شود در حالی که برای بدست آوردنش تلاشی نکرده است؛ بلکه آیه درباره قیامت است که قرآن به صراحت می‌گوید هر کس به اندازه سعی و تلاش خود در اعمالش پاداش یا مجازات می‌شود و به خاطر گناه دیگران مجازات نخواهد شد.[2] در نتیجه آیه 9 سوره نجم مربوط به دنیا نیست تا شبهه شود که چرا تخصیص نخورده است و بلکه مربوط به قیامت می‌باشد. خدای متعال هیچ کس را به خاطر گناه دیگری عذاب نمی‌کند و بلکه در قیامت هر کس نتیجه سعی و تلاش خود در دنیا را خواهد دید و این قابل تخصیص نیست. ✍پی نوشت: [1]. «أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى» (نجم/ 39). [2]. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ اول، 1374ش، ج22، ص554. طباطبايى، محمد حسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوى همدانى، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، 1374ش، ج19، ص76. پاسخ کامل: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/951783/ 🆔@spasokh