در یکی از مهم‌ترین بازی‌ها و رویایی‌ترین اتفاقات فوتبال ایران، هر دو فوتبالیست گلزنِ تیم ملّی بعد از بازی سجده‌ی شکر می‌کنند. مثل بسیاری دیگر از بازیکنان تیم و مثل سرمربّی تیم ملّی. 📗 محمد محبی، گلزن اول تیم، بعد از بازی برای حضرت عباس، استوریِ عرض ارادت می‌گذارد. 📘 گلزن دوم و کاپیتان تیم ملّی، علیرضا جهانبخش در ابتدا و لحظات حساس بازی، مُدام در حال دعاست. هنگام پنالتی زدن، رفقای فوتبالی‌اش می‌گویند چون مادرش در ورزشگاه است و دعا می‌کند پنالتی حتماً گل می‌شود. 📙 بگذریم از التماس دعاهایی که مُدام به مردم می‌گویند. ذکر و تسبیح و دعای ملّت در لحظات حساس و در تمام طول بازی هم که جای خود. 📕 یک سوال از جامعه‌شناسان؛ این حجم از حضور عمیق دین، حتّی در زندگی ورزشی مردم ایران، تحلیل جامعه‌شناختی بر نمی‌دارد؟ 📘 یک پیشنهاد به دین‌ستیزان؛ دین، اسلام و تشیع، یکی از اصلی‌ترین پایه‌های هویتی مردم ایران است. در جنگ با هویت مردم، حتماً شکست خورده‌اید. 📗 یک پیشنهاد به ادایی‌های فضای مجازی؛ اعتقادات و باورهای دینی خود را تحت تأثیر توهم فضای مجازی و ترسِ از دست دادن لایک و فالوعر سانسور نکنید ✍mj mohammadzade @special2014