🔰وای به روزی که بگندد نمک! 🔸واژگان بسیاری اند که از ریشه معنایی خود خارج شده اند. تغییر معانی واژگان، آغاز تحریف و انحراف است. یکی از این واژگاه "جهل" است و دیگری "نخبگی". هردو واژه نیازمند ریشه شناسی و بازتعریف برای بازگشت به ریل اصلی است. 🔺جهل، ندانستن نیست. اصرار بر دانسته های غلط است. پس می توانی باسوادی جاهل باشی. 🔻 نخبه هم قرار است کسی باشد که در بسیاری جهات عقلی، اخلاقی، اجتماعی و ... از سایرین برتر است و پیشتاز در اصلاح و پیشبرد اجتماع. 🔸سالهاست اما دیدن تصاویری عجیب و اخباری اینچنین از بعضی دانشگاهیان و دانشجویان به شکل رنج آوری پرتکرار شده. به نظر می رسد بخشی از جامعه به اصطلاح نخبگان به جای پیشبرد و هدایت جامعه خود، به امام ضلالت و عقبگرد جامعه بدل شده اند! 🔺بر دانسته های غلط اصرار می ورزند و امام جهالت اند، و به جای نخبگی، نقطه ای شده اند عقب تر از سیل عظیم جامعه ی آگاهی که از آنها پیش است و دیگر به چشم پخمه(ساده لوح و کندذهن) نگاهشان می کند و نه نخبه! 🔻چون هیچ نشانی از هویت علمی را در آنها نمی بیند و این ندیدن نیازی به دانشمند بودن هم ندارد. یک مرد و زن ایرانی در روستایی دورافتاده هم متوجه این عقب افتادگی و بی هویتی و پخمگی می شود! 🔸نکته مهم اما این است که باید ردیابی شود که منشا دانسته های این جماعت و منبع هدایتگر آنها، علی رغم تحصیلات عالیه شان چیست؟ آیا از درون آن کتب علمی،چنین جهالتی خارج شده است؟ مثلا این علم است که خانم دکتر نخبه را قانع می کند به مصرف مشروبات الکلی و مخدرهای اعتیادآور و افراط گرایی و ناتوانی در کنترل هیجانات و ...؟ محصول تورق در کتب علوم زیستی و انسانی چه بوده است؟ آیا این سبک زندگی مولود علوم دانشگاهی است؟ ◾️اگر چنین است باید بر علم بودن آنچه در دانشگاه ها ارائه می شود تردید نمود و خود واژه "علم" را هم بازتعریف کرد و به ریل درست آن بازگرداند. ▫️اگر قرار است علم، ابزار انسان باشد برای اصلاح و پیشبرد کیفیت تفکر و زندگی او و در نهایت دستیابی به سلامت و خوشبختی؛ فاجعه آمیز است چنانچه خود آن دچار انحراف از معنا شده باشد و مصداق "وای به روزی که بگندد نمک"! ✍ زهرا کیایی ✅کانال رسمی جامعه بانوان استراتژیست 🌐 @strategistladies