💢نقد جزوه عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهداء علیه‌السلام(قسمت اول) ❌محمدحسن وکیلی در راستای توجیه حالات وجد و سرور «جلال‌الدین محمد بلخی» و «سیدهاشم حداد» در روز عاشورا مقاله‌ای نوشته و در آن مقاله توجیهاتی را ذکر کرده؛ در این رابطه ایشان می‌نویسند: «حقیقت امر این است که ما در روایات أئمه علیهم‌السلام، در صفات مؤمنین واقعی و شیعیان حقیقی با یک قاعده کلی مواجه هستیم. فرموده‌اند یکی از صفات شیعه این است که: یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا. [بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۲۸۷ و ص ۲۹۰ و ر ک: ص ۲۸۶.]... به طور کلی معیار سرور و حزن در انسان، علائق و گرایش‌های وی می‌باشد. شیعه که پیرو و دنباله‌رو أئمه علیهم‌السلام است، چون در مسیر دین تربیت می‌شود، تمایلات و کشش‌هایش با امامان و موالیش هماهنگ می‌شود و در نتیجه از هرآنچه ایشان مسرور یا محزون می‌شوند، شیعه نیز مسرور و محزون می‌گردد. این یک قانون و کبرای کلّی در شناخت شیعیان واقعی است که وظیفه و دستورالعمل سائر شیعیان را نیز مشخّص می‌کند. از طرفی وقتی به واقعه عاشورا نظر می‌کنیم، می‌بینیم واقعه عاشورا آمیخته‌ای از حزن و سرور است؛ یعنی، از سوئی نهایت سرور و شادمانی اهل‌بیت علیهم‌السلام در عاشورا متحقّق می‌شود، و از سوئی عمیق‌ترین مصائب و دردناک‌ترین حادثه‌ها در این ایام اتّفاق افتاده است». [1] ❗️❓چرا در حالت و سیره هیچ یک از حضرات معصومین علیهم‌السلام، این چنین حالت سروری را که آقای وکیلی ذکر می‌کند، مشاهده نمی‌شود؟! 📖پی‌نوشت: [1]. وکیلی، محمدحسن، جزوه عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه‌السلام، ص ۴ و ۵. #محمد_حسن_وکیلی 🔵صوفی پژوهی @sufi110