سیوطی در تاریخ الخلفاء یکی از موارد بغض متوکل عباسی را نسبت به اهل‌بیت علیهم‌السلام ذکر کرده و می نویسد: «وفي سنة أربع وأربعين قتل المتوكل يعقوب بن السِّكِّيت الإمام في العربية فإنه ندبه إلى تعليم أولاده، فنظر المتوكل يومًا إلى ولديه المعتز والمؤيد فقال لابن السكيت: من أحب إليك هما أو الحسن والحسين؟ فقال: قنبر -يعني: مولى عليّ- خير منهما، فأمر الأتراك فداسوا بطنه حتى مات، وقيل: أمر بسلّ لسانه فمات وأرسل إلى ابنه بديته، وكان المتوكل رافضيًّا.»؛[1] «در سال ۴۴ (از قرن سوم) متوکل عباسی، یعقوب بن سکیت پیشوا در علم زبان عربی را به قتل رساند. متوکل عباسی ابن سکیت را ملزم نموده بود که تادیب دو فرزندش معتز و مؤید را عهده‌دار شود. یک روز به او گفت: آیا دو فرزند من نزد تو محبوب‌ترند یا حسن و حسین (علیهما السلام)؟ ابن سکیت گفت: به خدا قسم قنبر خادم حضرت امیر المؤمنین علی (علیه السلام) از دو فرزندت بهتر است. متوکل به غلامان ترک دستور داد بر شکمش بکوبند تا فوت شد (به شهادت رسید) و همچنین گفته شده زبان او را از پشت سر خارج کردند، و با این جنایت او به قتل رسید. سپس دیه او را برای پسرش فرستادند. یعقوب رافضی (شیعه) بود.» ‼️آیا ابن عربی به چنین بغضی که متوکل نسبت به اهل‌بیت علیهم‌السلام داشته، جاهل بوده و مستضعف است؟! ‼️چگونه ابن عربی، متوکل را از اولیاء خدا می‌داند؟! [1]. السيوطي، جلال الدين ، تاريخ الخلفاء، ص 254. 🔵صوفی پژوهی https://eitaa.com/sufi110