هدف اول از آموزش و پرورش و نیز ما تأکید داریم بر این‌که بایستی هدف از مدارس خصوصاً دبیرستان‌های ما آن نباشد که به صورت یک ماشین مدرک‌سازی و دیپلم‌سازی درآید، برای آن‌که افرادی را برای پشت‌میز نشینی آماده کند، بلکه بایستی نیاز جامعه‌ی خودمان را از لحاظ فنی و کشاورزی و صنعتی و مدیریت‌ها و غیره... در نظر بگیریم و تربیت ما در مورد نسل‌مان به گونه‌ای باشد که مناسب با زمان و نیاز، افراد را بسازیم، به‌طوری که به سرعت جذب بازار کار و نیازهای اجتماعی ما گردند و این، احتیاج به برنامه‌ریزی دقیق و مشارکت وزارتخانه‌های دست در کار و همفکری و همکاری و آمارگیری سالم دارد. بایستی بخش عمده‌ای از کار مدارس ما به تربیت افراد براساس مهارت‌های فنی و حرفه‌ای در سطوح مختلف بسیج شود و ما بتوانیم برای نیاز آینده‌ی مملکت‌مان در زمینه‌ی احیای صنعت‌مان، صنعت مستقل و احیای کشاوزی‌مان و بازسازی جامعه‌مان در همه‌ی سطوح اجتماعی، کارشناس‌ها، تکنسین‌ها و حتی کارگرهای فنی و ماهر به اندازه‌ی کافی تربیت بکنیم. البته در همه‌ی این مراحل آن سازندگی فکری و روحی و تربیت اخلاقی و انسانی باید دقیقاً حاکم شود که ما در درجه‌ی اول می‌خواهیم انسان بسازیم و انسان مسلمان، در درجه‌ی دوم یک تکنسین و یا کارگر فنی یا مهندس و یا دبیر. شهید باهنر مصاحبه با روزنامه جمهوری، بخش سوم مردادماه سال ۱۳۵۸ #نسل_آفتاب در ایتا، تلگرام، سروش @sunshinegeneration