همیشه دال بر عیار بالای آدمی نیست امام صادق عليه‌السلام می‌فرمایند: تَجِدُ الرَّجُلَ لا يُخطِئُ بِلامٍ ولا واوٍ خَطيبا مِصقَعا، ولَقَلبُهُ أشَدُّ ظُلمَةً مِنَ اللَّيلِ المُظلِمِ. وتَجِدُ الرَّجُلَ لا يَستَطيعُ يُعَبِّرُ عَمّا في قَلبِهِ بِلِسانِهِ، وقَلبُهُ يَزهَرُ كَما يَزهَرُ المِصباحُ الكافی جلد ۲ صفحه ۴۲۲ شخصى را می‌یابی كه در لام يا واوى خطا نمى‌كند و خطیبی سخنور و فصیح است امّا دلش از شب تار هم تاریکتر است و شخص ديگرى را مى‌بينى كه نمى‌تواند حرف دلش را به زبان بياورد ليكن دلش مانند چراغ مى‌درخشد. آری چه بسا کسانی هستند که ده‌ها کتاب به ظاهر زیبا در باب متون دینی با آرایه‌های ادبی و اصطلاحات علمی پیچیده تحریر نموده یا سخنرانی‌های بسیار گیرا و شورانگیز ارائه داده‌اند ولی این قلم‌ها و این بیانات از نور هدایت خالی باشد و حتی سیاه‌چاله‌های تباهی را که همه انوار فطری جامعه را می‌بلعد به روی مردم بگشایند‌. هر چند در اسلام عزیز بر آرایه‌های لفظی و ادبی تأکید فراوان شده است و خود اهلبیت کرام علیهم‌السلام، اربابان سخن و امیران کلام بوده‌اند لکن آنچه اصل بنیادین است این می‌باشد که بیان و قلم از نهاد پاکیزه و قلبی نورانی صادر شود. در ، ، @sunshinegeneration