شبی يكى از اصحاب امام صادق عليه‌السلام در خانه آن حضرت بود پس از ادای نماز و صرف شام آن مرد خوابيد و آن حضرت مشغول عبادت شد تا طلوع فجر صبح آن مرد عرض كرد يابن رسول‌الله، به خدا كه از نجات خودم مأيوس شدم و ديگر اميدى ندارم حضرت فرمود: چرا؟ آن مرد عرض كرد در صورتی كه عبادت و شب زنده‌دارى شما چنين باشد، با آن مقامی كه شما داريد و خداوند دنيا و آخرت را براى شما خلق كرده پس چگونه ما اميد نجات داشته باشیم؟ حضرت پاسخ داد: تو شب گذشته عملى كردى كه فضيلت آن با عبادت من برابر است و آن اين بود كه در نيمه شب از شدت عطش از خواب بيدار شدى و آب نوشيدى و عطش حضرت حسين را بياد آوردى پس سلام بر او فرستادى و لعن بر قاتلانش کردی و بعد خوابيدى. اين عمل تو، بر عمل من فضیلت داشت #زیارت_عاشورا #ما_ملت_امام_حسینیم نسل آفتاب