۲۰۰ روز امام با چند تن از بنی‌هاشم به قصر ولید رفتند تا در صورت به خطر افتادن جان حضرت، بنی‌هاشم وارد عمل شوند. ولید نامه یزید را برای امام خواند. امام فرمود که شخصی چون او نمی‌بایست در خفا بیعت کند، بلکه باید در ملأ عام و در مسجد بیعت کند. ولید پذیرفت، اما مروان‌بن‌حکم با جملات تهدیدآمیزی سعی کرد ولید را تحریک بر دستگیری امام کند. امام در حالی که از اتاق خارج می‌شد، با تندی فرمود: ای امیر! ما اهل بیت نبوت، معدن رسالت، محل رفت و آمد ملائکه و جایگاه رحمت هستیم. خداوند با ما آغاز کرده و به ما خاتمه داده است. یزید مردی فاسق و شراب‌خوار و قاتل نفوس محترم بوده و کسی است که علنا به فسق می‌پردازد و شخصی چون من، با کسی چون او بیعت نخواهد کرد. …براستی که از جدم رسول خدا شنیدم خلافت بر خاندان ابوسفیان حرام است. اگر شخصی مثل یزید زمامدار مسلمانان باشد، باید فاتحه اسلام را خواند. شب بعد، امام برای وداع نزد قبر مطهر رسول خدا رفتند و در ۲۸ رجب، شبانه به همراه اهل‌بیت خود از مسیر اصلی، مدینه را به مقصد مکه ترک کردند. در ، ، ، @sunshinegeneration