دو مسئوليت بزرگ مردم در مجالس عزاداری يک مسئوليت مردم در مجالس عزاداری اين است که چون نهی از منکر بر همه واجب است وقتی که می‌فهميد که روضه‌ای دروغ است، نبايد در آن مجلس بنشينيد؛ حرام است، بلکه بايد مبارزه کنيد مسئولیت دیگر مقابله با تمايلی است که صاحبان مجالس و مستمعين به این دارند که مجلس بايد بگيرد، بايد کربلا بشود روضه‌خوان بيچاره می‌بيند که اگر هر چه می‌گويد از آن راست‌ها باشد مجلسش نمی‌گيرد و بعد همين مردم هم دعوتش نمی‌کنند، ناچار يک چیزی هم اضافه می‌کند اين انتظار را مردم بايد از سر خودشان بيرون کنند نگویند فلان روضه‌خوان که مجلس او می‌گيرد، کربلا می‌کند کربلا می‌کند يعنی چه؟ شما بايد روضه راست را بشنويد و معارف و سطح فکرتان بالا بيايد اگر با يک کلمه روحتان اهتزاز پيدا کرد، يعنی با روح حسين بن علی علیه‌السلام هماهنگی کرد، و اشکی ولو ذره‌‌ای، ولو به قدر بال مگس جاری شد، واقعاً مقام بزرگی برای شماست اما اشکی که از راه قصّابی کردن بخواهد از چشم شما بيايد، اگر يک دريا هم باشد ارزش ندارد داد بکشيد يعنی چه؟ چرا داد بکشيد؟ شهید آیت‌الله مطهری حماسه حسینی جلد ۱ صفحه ۶۵-۶۶ (با تلخیص) نسل آفتاب