خداوند در آسمان هفتم، فرشته اى گماشته است كه به آن، «» گويند. : چون ماه رجب فرا رسد، آن فرشته هر شبِ آن ماه را تا صبح، ندا مى دهد: «خوشا بر ذاكران! خوشا بر طاعت كنندگان!». خداوند نيز مى فرمايد: «من، همنشين كسى هستم كه با من، همنشين باشد و مطيع كسى هستم كه اطاعتم كند و آمرزنده كسى هستم كه از من آمرزش بخواهد. ماه، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من. هر كه مرا در اين ماه بخواند، پاسخش مى گويم و هر كه از من[چيزى] بخواهد، عطايش مى كنم و هر كه از من هدايت جويد، راهنمايش خواهم بود. اين ماه را رشته اى(ريسمانى) بين خودم و بندگانم قرار داده ام. هر كس به اين رشته(ريسمان) چنگ زند، به من مى رسد». ✍️الإقبال_ج۳_ص۱۷۴