⚡️سخنی با نمایندگان مجلس درباره سوئیفت
🔹پس از اجرایی شدن برجام سوئیفت برای ایران باز شد، اما بانک‌‌های بزرگ خارجی از دریافت پیام از مبدأ ایران یا ارسال پیام به مقصد ایران از طریق سوئیفت خودداری کردند. دلیل این امر روشن است. سازمان سیا و وزارت خزانه‌داری آمریکا از سال 2002 تحت برنامه TFTP به تمام اطلاعات مبادله شده از طریق سوئیفت دسترسی دارند. سال 2006 جار و جنجالی در اروپا به پا شد که این دسترسی آمریکا، نقض قوانین حریم خصوصی بلژیک و اتحادیه است. پیرو این مباحث، از سال 2009 سوئیفت ذخیره دسته‌ای از اطلاعات کاربران خود در سرورهای آمریکایی را متوقف کرد اما آمریکایی‌ها مذاکره با اروپا برای یک توافق در این زمینه را آغاز کرده و درنهایت اواسط سال 2010 این توافقنامه در پارلمان اروپا به تصویب رسید تا با اعمال برخی محدودیت‌ها (مانند ممنوعیت Data Mining)، دسترسی مجدد به آمریکا داده شود.
🔹 علت عدم همکاری بانک‌‌های خارجی با وجود رفع تحریم سوئیفت در دوره پس از برجام، اشراف آمریکا بر پیام‌‌های مبادله‌شده از طریق سوئیفت است. مع‌الاسف در دوره‌ای حتی بانک‌‌های داخلی نیز برای انتقال پیام بین‌بانکی میان خود از سوئیفت استفاده کرده‌‌اند و دسترسی سازمان سیا و وزارت خزانه‌داری آمریکا به این اطلاعات در کنار اطلاعات مبادلات خارجی، شناسایی و اعمال تحریم بر افراد حقیقی و حقوقی ایرانی یا مرتبطان با آنها را تسهیل کرده است. اگر آمریکا با وجود بازگرداندن تحریم‌‌های خود، دسترسی ایران به سوئیفت را تحریم نکرد، دقیقا به این دلیل است که قصد دارد بر مبادلات سایر اعضای برجام با ایران اشراف داشته و از این ابزار برای جلوگیری از انتفاع بخش تحریمی ایران از تجارت خارجی استفاده کند. «الیزابت روزنبرگ» از مقامات وزارت خزانه‌داری آمریکا در دوره اوباما می‌گوید: «حامیان توافق هسته‌ای معتقدند باقی ماندن ایران در سوئیفت می‌تواند موجب افزایش اطلاعات درباره تراکنش‌‌‌هایی شود که از سوی ایران صورت می‌گیرد». روزنامه «نیویورک‌تایمز» نیز در دفاع از ادامه دسترسی ایران به سوئیفت می‌نویسد: «اگر سوئیفت پردازش انتقالات پول برای ایران را متوقف نماید، آمریکا اطلاعات کمتری درباره پول‌‌های ورودی و خروجی به ایران خواهد داشت».
🔹حتی اگر آمریکا از برجام خارج نمی‌شد، تکیه بر سوئیفت برای مخابره پیام‌‌های مالی همچنان مانعی در برابر تجارت خارجی ایران بود و باید به سمت ایجاد یک سامانه پیام‌رسان موازی می‌رفتیم. طرحی که روز یکشنبه ۱۳ آبان نمایندگان مجلس به بررسی آن خواهند پرداخت، یک طرح هوشمندانه برای قطع یکی از بازوهای اعمال تحریم آمریکاست. این طرح از دولت می‌خواهد در همکاری‌‌های دوجانبه و چندجانبه با سایر کشورها اقدام به راه‌اندازی یا استفاده از پیامرسانهای مالی اختصاصی نموده یا از پیامرسانهای موجود در داخل یا خارج کشور استفاده کند. اگر این اتفاق بیفتد، به تعبیر روزنامه صهیونیستی جروزالم‌پست: «ایجاد یک جایگزین برای سوئیفت، با موفقیت صنعت بانکی ایران را در مقابل اقدامات آمریکا بیمه خواهد کرد».
🔹اعتیاد نظام بانکی کشور به استفاده از سوئیفت، فاصله گرفتن از آن را برای سیستم مشکل می‌کند و نقل است که برخی بانک‌ها گفته‌‌اند هرچند می‌دانیم این سیستم تحت اشراف آمریکاست، اما باز به استفاده از آن ادامه خواهیم داد. اینجاست که الزام قانونی برای تحرک فعالانه برای مقابله با تحریم برای آن بخش از اقتصاد که رخوت‌زده و منفعل است، ضروری می‌نماید. سوئیفت هیچ چیز جز یک پیام‌رسان مانند هر پیام‌رسان الکترونیکی دیگر نیست و آنچه به آن شهرت و اعتبار داده، حجم بالای استفاده از آن است. جمعه 11 آبان 97، «آناتولی آسکاکف» رئیس کمیته بازارهای مالی پارلمان روسیه اعلام کرد پیام‌رسان اختصاصی روسیه (SPFS) که با هدف استقلال از نظام مبادلاتی غربی طراحی شده، بشدت در حال مقبولیت یافتن است. وی خبر داد مسکو در حال مذاکره با طرف‌‌های چینی، ایرانی و ترکی است تا این سیستم روسی را به پیامرسانهای داخلی این کشورها متصل کند. یعنی روسیه اعلام آمادگی کرده است که سامانه «SPFS» خود را به سامانه «سپام» ایران متصل کند تا در مبادلات دوجانبه مورد استفاده قرار گیرد.
🔹استفاده از پیامرسانهای مالی موازی سوئیفت، نه یک ضرورت، که یک اجبار است و با توجه به آنچه گذشت، اگر الزام و تکلیف قانونی در این زمینه وجود نداشته باشد، ممکن است بخشی از سیستم بانکی از عمل به این راهکار روشن و بدیهی به دلیل وابستگی به مسیر گذشته، خودداری کند. ما ابزارهای زیادی برای بی‌خاصیت کردن تحریم‌‌های آمریکا داریم. فضای بین‌‌المللی نیز کاملا برای استفاده از این ابزارها مساعد است و اساسا قابل مقایسه با شرایط سال 90 نیست. امیدواریم مجلس طراحان تحریم در آمریکا را ناکام کند.
🔺متن کامل سرمقاله وطن امروز را می‌توانید در لینک زیر مطالعه فرمایید:
https://bit.ly/2zqccC1
@jebraily