🔹میلتون فریدمن، پدرخوانده نئولیبرالیسم، در صفحه ۲۵ کتاب "سرمایه‌داری و آزادی"، فعالیت فعالان اقتصادی را به اعمال شرکت‌کنندگان در یک بازی تشبیه کرده و می‌گوید دولت در این بازی صرفا باید "قانونگذار و داور" باشد. به عبارت دیگر، تجویز فریدمن و ایدئولوژی نئولیبرالیسم این است که دولت کافی است اقتصاد را به دست نامرئی بازار بسپارد و خود، صرفا نقش قانونگذار و داور را ایفا کند تا اقتصاد شکوفا شود.
🔸این سخن ترجیع‌بند اشعار جریان نئولیبرال در ایران نیز هست؛ هر گونه برنامه حمایتی، هدایتی و حتی نظارتی دولت با دشنام‌هایی نظیر "مداخله"، "دستور" و... تکفیر، و هرگونه رهاسازی و بی‌در و پیکر سازی اقتصاد با عبارت زیبای "آزادسازی" تزیین می‌شود.
▪️نقص بزرگ تشبیه فریدمن و البته ایدئولوژی نئولیبرالیسم که بر این تشبیه ساده بنا شده است، همینجاست که بدون "مربی"، اساسا بازیکنی ساخته نمی‌شود که بازی را آغاز کند. این بازی، مربی هم می‌خواهد!
▫️عرصه "بازی" که فریدمن از آن سخن می‌گوید، عرصه "رقابت" است. اما بازیکنان قبل از اینکه به توان رقابت برسند، نیازمند حمایت و تربیت هستند.
@syjebraily