امروز سیزده نوروز است، روز طبیعت در تقویم جلالی و البته به نظر من، روزی بسیار مهم در تاریخ ادبیات زبان فاخر و اصیل پارسی. همیشه از شما خواسته‌ام ادبیات کلاسیک ایرانی که بنیان‌های زبانی و پیوندهای تاریخی ما را تشکیل می‌دهد بخوانید و هم لذت ببرید و هم یاد بگیرید. یک بار در اینجا در مورد حضرت سعدی بزرگ چند کلمه‌ای نوشتم و امروز که سیزده نوروز است دوباره نکته‌ای می‌نویسم. به نظرم شیخ اجل در چنین روزی برای نوشتن کتاب معظم گلستان همت کردند و در کمتر از دو ماه آن را به پایان بردند. این تصویری که می‌بینید، درست همان بخش از دیباچه فاخر و بسیار ارزشمند گلستان به قلم شیوای شیخ شیراز است. این چند خط را بخوانید تا این اعجوبه بزرگ را بهتر و بیشتر بشناسید. به باورم که حضرت سعدی با دوستان سیزده به در رفته بودند که اینگونه تصمیم به تصنیف گلستان می‌گیرد که همانگونه که خود فرموده: « برای نزهت ناظران و فسحت حاضران کتاب گلستان توانم تصنیف کردن که باد خزان را بر ورق او دست تطاول نباشد و گردش زمان عیش ربیعش را به طیش خریف مبدل نکند.» @syriankhabar