🔳انگلیس، آتش‌بیار جنگ در شرق اروپا /1 ▪️در طول هفته‌ها و ماه‌های گذشته روند افزایش تنش‌ها در مرزهای روسیه و اوکراین شدت گرفته است. رفتارهای خطرناک رئیس‌ جمهور غربگرای اوکراین در دعوت از ناتو برای مشارکت با این کشور در بازپس‌گیری دو استان جدایی طلب لوهانسک و دونتسک باعث شده تا روس‌ها به این مساله حساس شده و به شکلی حساب‌شده توان نظامی خود برای مقابله با ارتش‌های غربی که راهی شرق اروپا شده‌اند را افزایش دهند. هر چند رسیدن به مرحله جنگ سخت است، اما با توجه به میزان آماده‌باش طرفین و حساسیت‌های موجود می‌توان گفت که سایه جنگ دائم بر بالای سر طرفین است و بعید نیست یک رفتار یا شلیک اشتباه آتش جنگ در این منطقه را شعله‌ور کند. ▪️اما نگاهی به لفاظی‌های سیاسی صورت گرفته در طول روزهای گذشته موضوعی را بیشتر روشن می‌کند که در طول ماه‌های گذشته بارها بر آن تاکید کرده بودیم و آن نیز چیزی جز تلاش برخی از کشورهای غربی برای افزایش توان نظامی خود جهت احیای قدرت سابق خودشان نیست. در ماجرای اوکراین هم مانند بسیاری از حوادث روی داده دیگر در سطح جهان مشاهده می‌کنیم که انگلیسی‌ها بیش از دیگر کشورهای اروپایی آتش‌بیار معرکه شده و به نوعی از خود مقامات اوکراین هم تندتر هستند. مواضع اتخاذ شده توسط مسوولان سیاسی و نظامی انگلیسی در بسیاری از موارد جلوتر و شدیدتر از کشورهای اروپای شرقی بوده و البته این نباید چندان جای تعجب داشته باشد. ▪️در واقع، انگلیسی‌ها بیش از کشورهای، لهستان، لیتوانی، لاتویا و استونی در مخالفت با روس‌ها قد علم می‌کنند و این موضوع به ویژه پس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا شکل و شمایل بیشتر و جدیدتری به خود گرفته است. انگلیسی‌ها که فقط در یک پیمان نظامی بنام ناتو با کشورهای اروپایی این روزها دارای منافع مشترک هستند به شدت تلاش می‌کنند تا همچنان هژمونی خود بر این اتحادیه با در پیش گرفتن رفتارهای خاص در حوزه‌های مهم و راهبردی را عملیاتی کرده و آن را حفظ کنند. گسیل ناوگان دریایی به دریایی سیاه و تحرکات بسیار خطرناک ناوها و هواگردهای انگلیسی در نزدیکی شبه‌جزیره کریمه حتی در چند نوبت صدای امریکایی‌ها را هم درآورد. ▪️واقعیت این است که کشورهای اروپایی مانند آلمان و فرانسه به‌عنوان قدرت‌های اصلی اقتصادی اروپا به اندازه انگلیسی‌ها آتش‌شان در مورد تحولات اوکراین تند نیست، چرا که آن‌ها به‌عنوان اعضای اتحادیه اروپا نگرانی‌های خاص خود را دارند و به خوبی هم بر این مساله واقف هستند که روسیه بیش از آنکه یک قدرت نظامی خطرناک به شمار برود، می‌تواند یک شریک اقتصادی قابل توجه باشد. به باور آن‌ها روسیه نه انگیزه‌ای برای اشغال کشورهای اروپایی دارد و نه وضعیت اقتصادی این کشور اجازه می‌دهد که دست به چنین اقدامی بزند. اما انگلیسی‌ها در همه مسائل موش دوانده و تلاش می‌کنند مانند ماجرای عراق جلو افتاده و با دخیل کردن امریکا، طرح‌های خود را پیش ببرند. ▪️برای آنکه نگاه طرف انگلیسی را بهتر بشناسید و با ادبیات آن‌ها آشنا شوید، مطلبی را که به تازگی وزیر امور خارجه انگلیس نوشته به صورت گذرا با هم مرور می‌کنیم. البته همانگونه که پیش از این بارها نوشته بودم وزارت خارجه انگلیس در واقع شعبه‌ای از سازمان جاسوسی این کشور به شمار می‌رود و همه سفرا و دیپلمات‌های انگلیسی ابتدا مستخدم MI6 هستند و بعد راهی وزارت خارجه می‌شوند. همانگونه که رئیس فعلی این سازمان جاسوسی سفیر سابق انگلیس در آنکارا بوده و از جمله دوستان و یاران صدیق رجب طیب اردوغان به شمار می‌رود و در آنکارا روابط صمیمانه‌ای هم با الهام علیف برقرار کرد. ▪️لیز تراس در این مطلب نوشته است: « ما از مرزهای آزادی خود در سراسر جهان دفاع می‌کنیم. به همین خاطر است که من به سربازان انگلیس افتخار می‌کنم که در کشوری چون استونی حضور دارند و من امروز در کنار آنها هستم و پرچم آزادی و دموکراسی را در کنار آنها برافراشتم. این سربازان برای حمایت از دفاع جامع ناتو در استونی هستند. استونی مانند دو کشور دیگر حوزه بالتیک یعنی لیتوانی و لتونی نشان می‌دهند که ۳۰ سال پس از فروپاشی کمونیسم می‌توان به آزادی دست پیدا کرد و آنها پس از رها شدن از حکمرانی شوروی،‌ به موفقیت‌هایی دست پیدا کردند که هرگز تا پیش از این نداشتند. من در ریگا، لتونی با متحدان ناتو دیدار دارم و ما عزم خود را برای دفاع از مرزهای آزادی نشان می‌دهیم. ما به عنوان بخشی از بزرگترین ائتلاف جهان با روابط امنیتی و دیپلماتیک خودمان متحد می‌مانیم که بیانگر قدرت و ایده‌آل یک شبکه آزاد است.» @syriankhabar