🔴⚡️ما در #اربعین هم از ضعف روایت رنج می بریم؛ 🔺️فرض کنید شما کسی هستید که تاکنون توفیق حضور در مسیر اربعین عراق را نداشته اید. الان با این تولیدات صدا و سیما چه تصویری پیدا میکنید؟! 🔺️بگذارید کمی تولیدات تلویزیون را مرور کنیم، بیشتر شبکه ها یک مجری از مسیر مشایه در حال صحبت است و از حضور پر شور مردم صحبت می‌کند. بعضی شبکه ها یک روحانی در مقابل مجری گذاشته اند و او هم نکاتی از فضیلت اربعین می گوید که حتما در بین یکی از آنها حجت الاسلام اسماعیل رمضانی هست. چرا که بعد از انتشار گسترده کلیپ صحبت های دلنشین ایشان در فضای مجازی، صدا و سیما به این نتیجه رسید که کشف بزرگی کرده اند و از ماه رمضان تاکنون حتما در یک شبکه ایشان هستند. انگار که این حوزه عظیم علمیه همین چند روحانی را دارد. 🔺️در فضای مجازی هم بچرخید آخرش عکس غذا و خوراکی و سلفی های مسیر را می‌بینید. 🔺حالا شما باشید از اربعین چه فکری میکنید؟! چقدر درک از این گنج بزرگ اربعین پیدا میکنید؟! حال مشکل صدا و سیما و رسانه چیست ؟! مشکل در ضعف محتوا و روایتهاست. حضرت آقا زمانی به رییس اسبق رسانه ملی فرموده بودند «کارها در سطح خوب است اما در عمق خوب نیست.» برای عمق بخشی به کارها باید به محتوا توجه کرد و یکی از روش های تحقق محتوا هم تولید روایت های دلنشین است. 🔺من در این سالهای بسیاری که توفیق پیاده روی اربعین در عراق را داشته ام، هر سال بهره ام از این مسیر با برکت متفاوت بوده و هر سال آنچنان مسیر برایم جدید بوده که به دنبال کشف بیشتر بوده ام. امسال در ابتدای سفر به نوجوانان همراهمان گفتم: بچه ها این مسیر پر از گنج است. گنج هایی که پنهان است و شما با دقت ها و تأمل ها باید آنها را پیدا کنید و درک کنید. وقتی هم پیدا کردید وظیفه ی روایت کردن آنها را دارید. میزبانان خودشان روایت‌های مختلفی دارند. از اینکه چگونه از مال و زندگی و همه چیز خود گذشتند تا خادم باشند، از اینکه برای برپایی یک موکب چقدر کار می کنند و چه مشکلاتی دارند و اینکه چطور همه‌ی خانواده از کودک تا پیرمرد و پیرزن با هم برای میزبانی یک دل می‌شوند. زائرین هم پر از روایتند. از سختی های سفر و چگونگی رسیدن به بهشت. 🔺️راستش را بخواهید من جای شبکه پویا بودم روایت بچه های زیر هفت سال اربعین را با بیان خودشان میساختم. کالسکه میشدم و با احمدرضا همراه میشدم تا روایت حضورش را داشته باشم. 🔺️من اگر بودم از سختی های سفر هم می گفتم، از گرمای زیاد، از شلوغی‌ها، از مشکل بانوان در ورود به حرم ها و کمبود خدمت رسانی بانوان هم می گفتم تا مخاطب فکر نکند فقط خورد و خوراک و جشنواره غذاست. من اگر بودم روایت دست ها و پاها را می گفتم. روایت مسیر های مختلف و قبایل و درک هایشان از اربعین را می گفتم. من اگر بودم تلاش می کردم یک شبکه مردم بزنم تا خودم روایت نکنم و پای روایت های تولیدی خود مردم بنشینم و بخواهم آنها هم ما را در کشف بهتر و بیشتر گنج های مشایه کمک کنند. 🔺راستش را بخواهید مشایه گاهی پر از سکوت است. آنقدر برایت حرف دارد که دهانت قفل می‌شود و دلت میخواهد فقط بشنوی عشق بازی کنی. 🔺البته این نوشته قدردان زحمات برادران عزیزم در رسانه ملی است و کم کار خوب هم از این مجاهدت ها ندیدیم. اما من جای این عزیزان بودم یک قرارگاه برای تحول در تولید از فرم گرفته تا محتوا می می زدم و تلاش کردم حرف های جدید را بشنوم. ✍ حامد تقدیری اربعین ۱۴۴۶ ، ۱۴۰۳ مرکز تعالی مدیران انقلاب اسلامی