(1) دل، مشغول یار ☘ بسیاری از ما عادت داریم زیارت را با رفقا، دوستان و آشنایان برویم. خوب است، شايد گاهی حتی چاره‌ای هم نباشد ولی اگر این همراهی به رفیق بازی و سرگرمی منجر شود، دیگر است. ☘ مراقب دلمان باشیم که مشغول باشد نه درگیر این و آن... ☘ در بین راه گاهی از جمع جدا باشیم، تنها، من باشم و حواسی که فقط به اوست نه به دیگران... ➖➖➖ (2) هدف و طلب ☘ برای هدف داشته باشیم، داشته باشیم، نیت داشته باشیم. قدم‌هایمان، خستگی‌های راه خرج نیت و طلب مان شود. ☘ و طلب ابراز یک میل و شوق و خواست درونی است. طلب در افق انسان شکل می‌گیرد و هرچه ناب‌تر باشد، وجود را صیقلی تر می‌کند... اما نسبتی است بین طلب آدمی و سعه‌ی وجودی او 🔹 ما از تو نداریم به غیر از تو تمنا 🔹 حلوا به کسی ده که محبت نچشیده است... ➖➖➖ (3) محو روضه ☘ باید کمی با زندگی کرد تا اهل روضه شد. در پیاده‌روی کمی این‌گونه باشیم... قرار نیست چون سفره پهن است، دستمان به همه‌ی سفره دراز باشد... ➖➖➖➖ (4) سلوک با امام ☘ پیاده‌روی بسترِ سیر و سلوک با امام و تا امام است. مراقب باشیم فرصت را به تقلیل ندهیم. ➖➖➖➖ (5) ضیافت امساک سفره نعمت‌های مادی و معنوی همه به‌راه است. همه بر خوان کرم سیدالشهدا علیه السلام نشسته‌اند. هر موکبی سفره‌ای است از کرم حسین... ☘ از این سفره کریمانه را که همیشه تجربه کرده‌ایم، گاهی را هم تجربه کنیم... ➖➖➖➖ (6) مهمان کدام سفره؟ ☘ موکب ها جلوه رحمانیت و سفره امام است که همه مردم از آن متنعم اند. نوری که از اطعام اربعین در دل ایجاد می‌شود، بیمه کننده جان است بی‌تردید ... ☘ اما خوشا به حال آنکه ورای سفره طعام موکب ها، بر سفره سیدالشهداء مهمان شود... ما مهمان کدام سفره‌ایم؟ ➖➖➖➖ (7) خلوت با امام 🔹 زیارت، فرصتِ خاص است، این فرصت را از خود دریغ نکنیم... ☘ گر شبی در خانه‌ی جانانه مهمانت کنند ☘ گول نعمت را نخور، در فکر صاحب‌خانه باش... ➖➖➖➖ (8) ضیافت رنج ☘ اگر در بین راه مشایه از گرما و عطش اذیت شدی، اگر خسته و نالان شدی، اگر در ازدحام و حیران شدی، مبادا در دل گلایه داشته باشی که این پریشانی بخشی از است، پریشانی خودش اذن دخول است. تا پریشان نشوی لایق صحبت نشوی... 🆔 @taalighat