گاهی برخی گله دارند، که مثلا فلانی فقط موقعی که کارش لنگه یادمن میوفته؛ ویاخسته اندازاینکه دیگران ازآنهادرخواست کمکی کنندحالا(مالی، یاهرطوردیگه..) غافل ازاینکه درروایت داریم خدابنده ای راکه دوست داشته باشد، اورادست خوددرروی زمین قرارمی دهد(وسیله کمک بدیگران میشود). پس قدرزحمت نه، رحمت های الهی که به سمت مان می آیدرابدانیم وهرگزکسی راناامیدنکیم. همینکه خدامی بیند، کافیست،. https://eitaa.com/taamarameesh