شما گمنام، ما گم کرده راهیم!
شما بی سر، ولی ما بی کلاهیم
از اوج آسمان دستی بر آرید
که ما بیچارگان غرق گناهیم
نپرسید از حجاب از ما سوالی
که از شرم و خجالت روسیاهیم
وصیّتنامه هاتان رفت از یاد
شهیدان، سر به زیر و عذرخواهیم
رسد از خیمه بانگِ اَیْنَ عمّار
دریغا ما رفیق نیمه راهیم
شما رفتید یوسف وار تا عرش
ولی ما همچنان در عمق چاهیم
شما از جان و مال خود گذشتید
ولی ما ویژه خوار و سهم خواهیم
شما اهل کدامین آب و خاک اید
که تا این حد مُغایر در نگاهیم !
دل از دنیا بریدن کار ما نیست
که ما در بند نان و جان و جاهیم
شما فهم درست روزگارید
ولی ما درک و فهم اشتباهیم
شما زنده، شما دریا، شما رود!
ولی ما مرده ،مردار تباهیم !
شهیدان؛ از شما شرمندگانیم
سراپا حسرت و اندوه و اهیم
شما نام آور و گمنام مائیم
که بی لطف شما بی تکیه گاهیم
بگیرید ای شهیدان دست ما را
که محتاج و فقیر و بی پناهیم
#شهید_گمنام#سید_مرتضی_هاشمی_شیخ_شبانی