⭕️ دیپلماسی انفعالی 🔹ابراز تعجب و تأسف رهبر معظم انقلاب از تکرار حرف‌های آمریکایی‌ها در داخل کشور، در خصوص سیاست‌های «نیروی قدس» در غرب آسیا، امروز وزیرخارجه را به مجلس کشانده تا پاسخ دهد دیپلماسی او چه نقشی در کاهش فشارها، ترورها و تخریب‌ها علیه کشورمان داشته و تضمین دیپلماسی بدون اقتدار میدانی چیست؛ آن‌هم وقتی تجربه هشت سال گذشته بیش از هر زمانی به بن‌بست رسیدن «دیپلماسی التماسی» را نشان می‌دهد... 🔸دیپلماسی ابزاری تاریخی برای کسب منافع ملت‌ها و دولت‌ها به حساب می‌آید؛ ابزاری که بر پایه مجموعه‌ای از سیاست‌ها، مورد استفاده قرار می‌گیرد. رابطه با کشورهای جهان برای دستیابی به منافع و امنیت ملی، وظیفه دستگاه سیاست خارجی را سنگین می‌کند. در این میان نگاه «تک بعدی» و «منطقه‌محور»، مانعی اثرگذار به حساب می‌آید که گذشته، حال و آینده را همزمان نشانه می‌گیرد. روابط با کشورها در بستری تاریخی برای نیل به آینده‌ای روشن‌تر، ضرورت تکاپو و بلوغ در سیاست‌گذاری را طلب می‌کند؛ موضوعی که شاید در سال‌های اخیر جای خالی آن در دستگاه سیاست خارجی کشور احساس می‌شود. نگاه به غرب و پرهیز از شرق و غرب آسیا، رویکردی اشتباه را تداعی می‌کند که در سال‌های گذشته در جریان بوده است. همچنانکه کشورهای عربی منطقه به فکر ایجاد ناتویی ضدایرانی آن‌هم درست دربحبوحه سیاست «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه کشورمان بودند که اگر نبود هراس از توانایی و قدرت جبهه مقاومت، هرگز دیپلماسی ظریف در دولت تدبیر توان مقابله با ائتلاف منطقه‌ای علیه کشورمان را نداشت.