🔳شرح چهل حديث( اربعين حديث)🔳 🌷🍃امام خمینی رضوان الله علیه: 4️⃣1️⃣ حدیث چهاردهم، خوف و رجاء ⬅️ فصل در قصور ممكن از قيام به عبادت حق‌ 🟢🍃بدان اى عزيز كه از براى «خوف» و «رجا» مراتب و درجاتى است حسب حالات بندگان و مراتب معرفت آنها، چنانچه خوف عامه از عَذاب است، و خوف خاصه از عِتاب، و خوف اخص خواص از احتجاب(در حجاب شدن) است. و ما اكنون در صدد شرح آن نيستيم، و آنچه راجع به مطلب سابق است 🔺با بيانى ديگر ذكر مى‌نماييم. ⚪️🍃پس، بدان كه حق تعالى را احدى از مخلوق نتواند به سزا عبادت كند، زيرا كه عبادت ثناى مقام آن ذات مقدس است، و ثناى هر كسى فرع معرفت به اوست، و چون دست آمال بندگان از عز جلال معرفت ذات او به حقيقت كوتاه است، پس به ثناى جمال و جلال او نيز نتواند قيام كرد، چنانچه اشرف خلايق و اعرف موجودات به مقام ربوبيت اعتراف به قصور فرمايد و عرض كند: ما عبدناك حقّ عبادتك و ما عرفناك حقّ معرفتك. [1] 🔺و جمله دوم به منزله تعليل(علت آوردن) است براى جمله اوّل. 🌷🍃و قال: أنت كما أثنيت على نفسك. [2] پس، قصور ذاتى حق ممكن است، و علوّ ذاتى مخصوص ذات كبريايى جل جلاله. ⚫️🍃و چون دست بندگان از ثنا و عبادت ذات مقدس كوتاه بود و بدون معرفت و عبوديت حق هيچيك از بندگان به مقامات كماليه و مدارج اخرويه نرسند- چنانچه در محل خود پيش علماى آخرت مبرهن(آشکار) است، و عامه از آن غفلت دارند و مدارج اخرويه را جزاف يا شبه جزاف دانند، 🔺تعالى اللّه عن ذلك علوا كبيرا- 🔻🔻🔻