🔷در اين آيات آمده است: «قد صدقت الرّءيا انا کذلک نجزي المحسنين انّ هذا لهو البلاء المبين و فديناه بذبح عظيم؛[۲] او را ندا داديم که اي #ابراهيم، رؤياي خود را حقيقت بخشيدي و ما #نيکوکاران را چنين پاداش مي دهيم راستي که اين همان #آزمايش آشکار بود و او را در ازاي #قرباني بزرگي باز رهانيديم». براي اين که برنامه ابراهيم ـ عليه السلام ـ ناتمام نماند #خداوند قومي بزرگ فرستاد تا قرباني کند و سنتي براي آيندگان در مراسم #حج و سرزمين منا از خود بگذارد. 🔷از آن چه بيان شد معلوم مي شود که ريشه قرباني کردن از زمان آدم ابوالبشر بوده و #پيامبران بعد از او نيز اين کار را انجام مي داده اند. اما زماني که #پيامبر_اکرم (ص) به پيامبري مبعوث گرديد اين سنت پيامبران به آئين خرافاتي و غلط آميخته شده بود. شيوه مردم در زمان #جاهليت چنان بود که پس از ذبح يا نحر، #کعبه را به خون قرباني مي آلودند و قسمتي از گوشت آن را بر خانه کعبه مي آويختند تا خداوند آن را قبول کند.[۳] 🔷اما #اسلام حرمت خاصي براي قرباني قرار داد که به آن در اين آيه اشاره شده است: «لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْيَ وَلاَ القائد؛[۴] #شعائر خدا را #حلال مشماريد و نيز چهار ماه #حرام را حلال مشماريد و نيز کشتن و خوردن قرباني هاي بي نشان مردم و قرباني هاي نشان دار آنان را حلال ندانيد». 👇👇👇