تبیین
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️امام علی (علیه السلام) در هنگام مواجهه با فتنه ها چه وظایفی را برای مردم معین كرده اند؟ 🔹 (ع) در فرازی از خطبه ۱۵۱ به بخشى از در و آشوب هاى سخت اشاره كرده و دستورات پنجگانه اى را براى پيروان حقّ بيان مى كنند. نخست مى فرمايد: «فَلَا تَكُونُوا أَنْصَابَ الْفِتَنِ، وَ أَعْلَامَ الْبِدَعِ؛ سعى كنيد شما پرچم هاى فتنه ها و نشانه هاى بدعت نباشيد». اشاره به اين كه با و بدعت ها همكارى نكنيد و خود را از اين معركه هاى خطرناك كنار بكشيد. حضرت در دوّمين دستور مى افزايد: «وَ اَلْزَمُوا مَا عُقِدَ عَلَيْهِ حَبْلُ الْجَمَاعَةِ، وَ بُنِيَتْ عَلَيْهِ أَرْكَانُ الطَّاعَةِ؛ از آنچه پيوند جماعت [و جامعه اسلامى] به آن گره خورده و اركان اطاعت بر آن بنا شده، جدا مشويد». 🔹اشاره به اين كه تا مى توانيد قوانين و را كه و اطاعت پروردگار است، حتى در گير و دارِ فتنه ها تا آنجا كه مى توانيد محترم بشمريد؛ چرا كه اگر راه نجاتى از باشد، پيروى از اين دستورات است. اين سخن مخصوصاً برنامه هايى همچون جمعه و جماعت و حجّ و كمك به محرومان و ستمديدگان را شامل مى شود؛ چرا كه حفظ آنها سبب نجات از فتنه هاست. حضرت در سوّمين دستور مى فرمايد: «وَ اقْدَمُوا عَلَى اللهِ مَظْلُومِينَ، وَ لَا تَقْدَمُوا عَلَيْهِ ظَالِمِينَ؛ مظلوم بر خداوند وارد شويد و ظالم وارد نشويد». مفهوم اين سخن آن نيست كه تن به ظلم بدهيد و تسليم ظالم شويد، زيرا اين كار از نظر اسلام ممنوع و نوعى كمك به ظالم و اعانت بر اثم است؛ بلكه منظور آن است كه اگر بر سر دو راهى قرار گرفتيد كه يا حقوق مردم را بِبَريد يا حقّ شما را بِبَرند، ترجيح دهيد كه از حق خود بگذريد تا به ظلم بر ديگران آلوده نشويد. با توجه به قاعده «تقديم اهمّ بر مهمّ» اين كار يك برنامه عادلانه و خداپسندانه است. 🔹حضرت در چهارمين دستور مى افزايد: «وَ اتَّقُوا مَدَارِجَ الشَّيْطَانِ وَ مَهَابِطَ الْعُدْوَانِ؛ از گام نهادن در و سراشيبى هاى ظلم و عُدوان بپرهيزيد!». اشاره به اين كه به [ظلم و فساد] نزديك نشويد؛ چرا كه لغزشگاه انسان است. تعبير به «مدارج»؛ (پله ها) و «مهابط»؛ (سراشيبى ها) اشاره به نكته لطيفى است؛ يعنى ، انسان را از پله هاى طغيان بالا مى برد و هنگامى كه به اوج رسيد، او را به پايين پرتاب مى كند و گاه به كنار درّه هاى گناه مى كشاند تا پايشان بلغزد و در اعماق آن سقوط كنند. حضرت در پنجمين و آخرين دستور مى افزايد: «وَ لا تُدْخِلُوا بُطُونَكُمْ لُعَقَ [۱] الْحَرَامِ، فَإِنَّكُمْ بِعَيْنِ مَنْ حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَعْصِيَةَ، وَ سَهَّلَ لَكُمْ سُبُلَ الطَّاعَةِ؛ را هر چند اندك باشد وارد شكم خود نسازيد؛ چرا كه شما در معرض نگاه كسى هستيد كه گناه را بر شما حرام كرده و راه هاى اطاعت را براى شما آسان ساخته است». 🔹بى شك، به هنگام سلطه ظالمان و بروز فتنه ها، در دست مردم زياد مى شود و استفاده از آن آثار بسيار شومى در وجود انسان دارد؛ قلب را تاريك و انسان را از خدا دور مى سازد و در قرار مى دهد. امیرالمؤمنین امام علی (عليه السلام) در اين زمينه هشدار مى دهد و در ضمن مى فرمايد: «هيچ گاه و به روى شما بسته نمى شود؛ زيرا در هر شرايطى خداوند راه هایی براى نجات از معاصى و روى آوردن به طاعت الهى به روى مردم گشوده است». به گفته نويسنده معروف «مغنيه» بهترين تفسير براى اين جمله و ما بعد آن، همان سخنى است كه در خطبه ۱۱۴ آمده كه مى فرماید: «إِنَّ الَّذِي أُمِرْتُمْ بِهِ أَوْسَعُ مِنَ الَّذِي نُهِيتُمْ عَنْهُ، وَ مَا أُحِلَّ لَكُمْ أَكْثَرُ مِمَّا حُرِّمَ عَلَيْكُمْ، فَذَرُوا مَا قَلَّ لِمَا كَثُرَ، وَ مَا ضَاقَ لِمَا اتَّسَعَ؛آنچه به آن مأمور شده ايد گسترده تر است از آنچه نهى شده ايد و آنچه بر شما حلال شده بيش از آن است كه حرام گرديد؛ بنابراين كم را به سبب زياد ترك گوييد و محدودتر را به خاطر گسترده تر رها سازيد». پی نوشت: [۱] «لعق» جمع «لعقه» به معناى چيز كم است، به اندازه اى كه قاشق يا انگشت مى تواند از يك ماده غذايى بردارد. 📕پيام امام امير المؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۶، ص ۳۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
1هزار مشاهده