تا جایی که بیشتر از مسئولین و سیاست‌مداران، ستارگان و هنرمندان مشهور در مصاحبه‌ها و پستهای صفحات مجازیشان در مورد مسائل و مشکلات کشور حرف میزنند.
🔷تصویر جامعهای که فساد در آن رواج دارد، مثل فیلم «قصه‌ها» از رخشان بنی اعتماد یا کشوری که همه در آن دروغ میگویند مثل «جدایی نادر از سیمین» فرهادی، یا فیلمی مثل «خانه پدری» اثر کیانوش عیاری که به نوعی در تعارض با دین‌داری است و با اغراق در تفاوت‌های فرهنگی موجود، باعث ایجاد تفرقه در جامعه می‌شود؛ فیلم‌هایی که قهرمانانش با سردادن فریاد اعتراض به قوانین موجود «دخترها فریاد نمیزنند» به ساختار موجود فرهنگی و سیاسی حمله می‌کنند و یا مثل «دونده» کمال تبریزی، با تقدیس بیگانگان آن‌هارا ناجی مردم کشورمان معرفی میکند.
🔷همه و همه فیلم‌هایی هستند که با #اغراض_سیاسی تولید شده‌اند و حتی با ضوابط سیاسی نقد و یا تحسین میشوند، اگر فیلمی همسو با تفکرات منتقدان و جامعه هنری باشد تحسینش می‌کنند مثل فیلم «نهنگ عنبر» که در فضای اول انقلاب، بسیجیان را به سخره میگیرد اما در نهایت ناتوانی هنری در پرداخت فیلم‌نامه و ضعف سبک در طنز، تحسین می‌شود و اکران اکثریت سینماها را هم هدیه میگیرد.
👇👇👇👇👇