مطربی
برگرفته از کتاب: « تاریخ اجتماعی ایران، جلد دوم، جعفر شهری »
« در زمان قاجار اعتقاد بر این بود که صدای ساز در هر خانهای که بپیچد خانه را کفرستان و ملائک را تا هفتاد خانه آنسوتر گریزان میکند و شیطان را در آن خانه جمع می نماید.
به همین جهت نه کسی به تارزنان و تارسازان منزل میداد و نه کسی به آنها زن و همسر!
دختر به تار زن و تار ساز و مطرب دادن اهانت و حقارت محسوب می شد!
به تارسازی که نهایت زحمت را به خرج میداد تا وسیله روح افزایی و نشاط مردم را فراهم کند، و تار زنی که با ضربات مضراب خود اطرافیان را مشعوف و سرخوش میکرد چه می گفتند؟
مطرب! یعنی کسی که در حد بوزینه و میمون با مسخرگی مردم را سرگرم می کند!
@tafakornab
#حکایاتبهلولوملانصرالدینضربالمثل👆