«مردم اسرائیل» 🔶 مردم، در ادبیات سیاسی ما واژه عزیز و محترمی شده است. همچون زن که در فرهنگ ایرانی اسلامی ما عزیز و محترم است، بخصوص وقتی با موقف زن در فرهنگ مادی غرب سنجیده شود. اگر ما ذیل مکتب امام به پیش برویم، مردم در ادامه حیات نوین ما عزیزتر و عزیزتر خواهد شد. به همین جهت بیرون از ایران هم هرجا این عنوان می‌آید نظام عاطفی ما را متاثر می‌کند. ضمن تایید این نگاه، در یک مورد بخصوص می‌خواهیم کمی تأمل کنیم و نظام عاطفی خود را عاقلانه‌تر تنظیم نماییم. اگر کسی قائل بود غیریهود انسان نیستند و کشتنشان مثل حیوان مجاز است و اگر چیزی میخواستیم و به ما ندادند دیگر تعلل در از میان برداشتن‌شان هم جایز نیست، با این موجود باید چه کرد؟ 🔶 اگر زندگی و آسایش یک غیر یهود را پیش روی این شبه‌بشر گرفتند (بخصوص آنجا که منفعت او هم در آن بود) و او فقط تماشا کرد یا به آن راضی بود، با این موجود باید چه کرد؟ 🔸اگر این شبه‌بشر برای مبارزه با همان‌ها که حقشان غصب شده آماده شد یا وارد مبارزه با آنها شد، با این موجود باید چه کرد؟واقعا در اسرائیل انسان بی‌اطلاع از واقعیت‌های فلسطین یافت می‌شود؟ چند درصد مردم اسرائیل اینچنین نیستند؟ نمی‌دانیم. 🔸ولی چرا با حقایق بازی می‌کنیم؟ چرا گمان می‌کنیم داریم از جان عده‌ای بی‌گناه در برابر عده‌ای تندرو حراست میکنیم؟ با چه تحلیلی؟ اینها مردم به آن معنای شریفش نیستند. 🔸 : حجت الاسلام محمد فلاح شیروانی 🆔 @tahlil_shjr