روحانی عصبانی نیست، نگران است! وقت آن است که قوه قضائیه به فساد دانه درشت‌های فاسد رسیدگی کند. با تشکر از برخورد با حسین فریدون، وقت آن است که به مفاسد دانه‌ی درشت‌تر یعنی حسن فریدون ورود پیدا کند. اینکه چگونه کسی که در قبل از انقلاب پول کرایه خانه دو اطاقه را نداشت به ثروتی می‌رسد که فقط یک خانه‌اش صد میلیارد تومان ارزش دارد. اینکه چگونه از ابتدای انقلاب خود را دکترای حقوق معرفی می‌کرد حال آنکه لیسانسیه بود. کسی که حتی رساله دکترایش دزدی است. کسی که مدعی است دکترای حقوق از انگلستان دارد اما بلد نیست انگلیسی صحبت کند! واقعیت این است که روحانی از روی عصبانیت آن مزخرفات را در یزد بیان نکرد. او عصبانی نیست، نگران است! نگران ورود قوه قضائیه به وضعیت دارایی‌های خود او، نگران اعترافات روح‌الله زم و چرایی و چگونگی حمایت تمام‌قد آمدنیوز از روحانی در انتخابات، نگران افشای حمایت سازمان‌های جاسوسی بیگانه از او، هرچند این حمایت‌ها علنی نیز بیان شده است. از صحبت‌های روحانی در یزد ناراحت شدم. از اینکه او مردم را احمق فرض کرده است. مردم می‌فهمند که او اهل مبارزه با فساد نیست، برداشت مردم این است که او خودِ فساد، ریشه‌ی فساد و منشاء فساد است. هم خودش، هم برادرش، هم معاون اولش، هم برادر معاون اولش، هم برخی از وزرایش با فرزندانشان و دامادهایشان. مردم می‌دا‌نند که دولت روحانی فاسدترین دولت بعد از انقلاب است. وقت آن است که قوه قضائیه به خواست مردم برای بررسی مفاسد شخص رئیس جمهور ورود پیدا کند. محافظه‌کاری در این رابطه جایز نیست! مصلحت هم همین است. #محمدحسن_قدیری_ابیانه