عمر بن سعد می‌ماند با حسین باشد یا با شمر. مدتی دست به دست می‌کند و می‌گوید شاید صلح شود. وقتی احساس می‌کند که شمر می‌خواهد او را بردارد، این شعر را تا صبح می‌سراید که "اگر بهشت و جهنمی باشد که هست، توبه می‌کنم 1. و اینگونه تکلیف خودش را یکسره کرد. 1: بحار الانوار جلد 44 صفحه 308 #عنصر_خنثی "شراگیم" eitaa.com/siasion598 eitaa.com/siasion598