گزیده معراج السعاده (4) انسان معجونی است از جسم و روح. ارزش این دو در یک درجه نیست. جسم ابزاری است در خدمت روح که در مدت عمر معین به و کمالات بپردازد و بعد از مدت مذکور، فانی شده و از هم می پاشد تا اینکه در روز قیامت دوباره به امر خدا زنده شود. اما روح همان نفس ناطقه الهی است که امور معقول را درک می کند و خوبی و بدی را از هم تشخیص می دهد و به حکمت الهی تنها به انسان اختصاص یافته است. روح بعد از مدت همراهی با بدن در این دنیا، به وطن اصلی خود بر می گردد و مرگ و فنایی ندارد. گزیده معراج السعاده صفحه 19-20.