وقتی آقای بهجت گفتند: «هر کس عاشق امام زمانش باشد حداقل او را در خواب می‌بیند»؛ بهم برخورد! انگار دوست داشتنم زیر سوال رفته باشد... زیر سوال رفتن شبیهِ آن شخص که روزی به امام صادق -علیه‌السلام- عرضه داشت: «یابن رسول‌الله! من از جایی دور به دیدارت آمده‌ام و همیشه توان طی کردن این مسافت طولانی را ندارم. اگر می‌شود عنایتی کنید تا حداقل شما را در خواب زیارت کنم». امام -علیه‌السلام- فرمودند: «تشنه بخواب»! مردِ مسافر به دیارش برگشت. آن روز را آب ننوشید تا تشنه سر به بالین بگذارد. تشنه خوابیدن همانا و تا صبح خواب آب و دریا دیدن همانا. بار دیگر راهی سفر شد و در دیداری که داشت به امام -علیه‌السلام- گفت: آقا جان امر شما را بجا آوردم ولی نمی‌دانم چرا بجای خوابِ شما، خواب آب را دیدم! حضرت -علیه‌السلام- فرمودند: «تشنگی‌ات به آب، بزرگ‌تر از تشنهٔ دیدار بودن است... ؛ می‌خواهی ما را ببینی تشنه باش». هیچی دیگه‌؛ همین! خدایا پناه می‌بریم به تو از هر چه که مبداء میل ما را از سمتِ تو عوض کرده. لطفاً «بریز هر چه عطش را به کام تشنگی‌ام» 🖇💌