↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬
اللّهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم.
🔹زمانی که در این باب(اشتغال)،عمل به آخری داده شد و اولی مهمل شد،دیگر به اولی ضمیر متنارع فیه داده نمیشود،مگر در سه حالت که در این سه حالت به اولی ضمیرِ مطابق با معمول(متنازع فیه) داده میشود.
🔹۱.معمول اولی مرفوع باشد و هر دو عامل آن را برای خودشان طلب کنند.
مثلِ"شرب و تمهل العاطشُ"در این صورت گفته میشود"شربتْ و تمهلت العاطشُ".
🔹۲.معمول متنازع فیه،اسم منصوبی باشد که اصل آن رکن بوده است.
مثلِ"أظنهما و یظن محمدٌ حامداً و محموداً،مخلصین.در این مثال دو عامل در کلمه مخلصین،تنازع دارند،در این صورت عمل به عامل اخیر داده میشود،وبه عامل اول ضمیرِ منفصل منصوبی داده میشود."أظنهما و یظن محمدٌ حامداً و محموداً،مخلصینَ ایاهما"
🔹۳.معمول ضمیر مجروری باشد که حذفش موجب اشتباه میشود.
مثلِ"استعنت و استعان علیَّ الزمیلُ به"در این مثال،عامل اول"الزمیل"را طلب میکند چون در معنی مجرور به باء شده است،و عامل اخیر او را به عنوان فاعل طلب میکند.
در صورت حذف"به"معنی درست تفهیم نمیشود.
#نحو وافی جلد دوم خلاصه صفحه ی ۱۵۵ تا۱۵۸
https://eitaa.com/joinchat/2729246727C8ff5234cd0