↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬ الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم. 🔹زیادةٌ و تفصیل🔹 💥أ-لازم نیست دو مفعول این نواسخ،در اصل مبتدا و خبر باشند،بلکه کافیست مبتدا و خبر باشند هر چند به نوعی از تاویل مقبول،مثل شان "افعال تحویل"و مثل شان "حَسِبَ". #‌به دو مثال زیر توجه فرمایید. ✔️۱-صَیَّرْتُ الفضةُ خاتماً(نقره را به یک انگُشتر تبدیل کردم)،و مشخص است که اصل این دو مفعول مبتدا و خبر نیست،زیرا'الفضةُ خاتمٌ"(نقره انگشتر است)صحیح نیست. #پس مثال فوق(الفضةُ خاتمٌ) صحیح نیست مگر با این تاویل که بگویم،نقره میتواند به صورت انگشتر در بیاد. ✔️۲-حَسِبْتُ المریخَ الزُهرةَ(گمان کردم سیاره مریخ همان ستاره زهره است)مشخص است که اصل این دو مفعول،مبتدا و خبر نیست،زیرا"المریخُ الزُهرةُ"(مریخ زهره است)صحیح نیست. #پس این مثالِ"المریخُ الزُهرةُ" صحیح نیست مگر اینکه بگویم از باب تشبیه است. #مصنف:هیچ نیازی به این نحو تأویلات نیست،زیرا باید بگویم،فصحاء عرب گاه داخل کردن این نواسخ را بر آنچه در اصل مبتدا و خبرن و گاه داخل کردن این ها نواسخ را بر آنچه در اصل مبتدا و خبر نبودند. 💥ب-افعال قلبی،علاوه بر دُخول بر مبتدا و خبر،داخل بر "أَنَّ" و"أنْ" که هر دو مصدریه هستند،هم میشوند و این مصدر،سد مسد دو مفعول واقع شده است و بی نیاز میکند فعل را از دو مفعول. #مثال"علمتُ أَنَّ السباحَةَ اسلمُ من الملائک" #اما افعال تحویل،بر مصدر(أَنَّ و أنْ)،داخل نمیشود. #خلاصه جلد دوم وافی صفحه ۱۲ تا ۱۴ https://eitaa.com/joinchat/2729246727C8ff5234cd0