↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬ الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم. 💥شرایط اینکه"قول" به معنای"ظن" باشد. ✔️۱.ماده قول فعل مضارع باشد. ✔️۲.این فعل مضارع برای مخاطب باشد. ✔️۳.این فعل مضارعِ مخاطب مسبوق به استفهام باشد. ✔️۴.بین استفهام و این فعل فاصلی دیگر نباشد،جز "ظرف" و "جار و مجرور" یا "معمولش" یا "معمولِ معمولش". از نحوی ها این شرط بالا را نپذیرفته اند.(یعنی بین او و استفهام میتواند هر فاصلی بیاید). ۵.به "لام"جر متعدی نشود،و اگر چنین شود،وجوبا به معنای"نطق"است. "أ تقولُ لِلوالدِ فضلُک مشکورٌ" 💥چند مثال برای "ماده قول"که تمام شرایط را داراست. اول"أ تقولُ المنافقَ اخطرَ من عدوٍ" دوم"أ-فی اعماق البحرِ-تقولُ الغواصةَ مقیمةً" سوم"أ-فوقَ السحابِ-تقولُ الطائرَ مرتفعاً" شرطی از شرایط سابق مختل شد"قول"به معنای"ظن"نیست،و احکام ظن را ندارد،در این صورت به معنای"نطق و تلفظ" است که یک مفعول را نصب میدهد. تمام شرایط ایجاد شد،جایز است به معنای"قول"باشد همانطوری که جایز است به معنای "نطق و تلفظ"باشد و در صورتی که به معنای "نطق و تلفظ" باشد"مبتدا و خبر " بعدش محلا منصوب"سد مسد" مفعول قول میشوند. "سُلَیم" اعتقاد دارند هر گاه"قول" به معنای"ظن" باشد،مثل"ظن"عمل میکند و هیچ شرطِ دیگری را ذکر نکرده اند. وافی جلد دوم خلاصه صفحه ۴۵ تا ۴۷ https://eitaa.com/joinchat/2729246727C8ff5234cd0