🔻به پای هیچ آیه‌ای این‌چنین گریه نکرده اند... 🔹خدای متعال در آیاتش وصف خوبانی را ذکر می‌کند که در مقابل شنیدن آیات قرآن، حالات شگفتی دارند: «...اِذَا يُتْلَى عَلَيهِمْ يخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا» هنگامي که (اين آيات) بر آنان خوانده مي‌شود، سجده‌کنان به خاک مي‌افتند... «وَيخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يبْكُونَ وَيزِيدُهُمْ خُشُوعًا» آن‌ها (بي‌اختيار) به زمين مي‌افتند و گريه مي‌کنند؛ و (تلاوت اين آيات، همواره) بر خشوع‌شان مي‌افزايد. 🔹و هر وقت برای‌مان آیات و سوره‌های کتاب کربلا را خوانده‌اند، این احساس را یافته‌ایم، بی اختیار به خاک افتاده و گریه کردیم و مانند قدسیان عرش‌نشین شدیم: «در بارگاه قدس که جای ملال نیست سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است» 🔹به پای آیات کربلای حسین بود که لیاقت یافتیم به سادگی با شنیدنش اشک بریزیم و خدا را به پای این نعمت شکرگزاریم و حضرت حسین را به پاس خشوع قلبیِ «وَيزِيدُهُمْ خُشُوعًا» قدردان! 🔹هرگاه برای ما سوره‌های کربلا خوانده شود «...يخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا» را در خویش می‌بینیم؛ سوره‌هایی که مانند قرآن، هرچه‌قدر به انتهای آن نزدیک‌تر شویم، سوره‌هایش کوتاه‌تر و کوچک‌تر می‌شوند: سوره‌ علی‌اصغر، سوره عبدالله‌بن‌حسن... #روضه_اصحاب_چیست؟ #حجت_الاسلام_علوی #نشر_سدید @tanhaelaj