عزیز همراهم سلام!
«مردمداری۱۱»
امامِ «عدالت» به کارگزار حکومت «اسلامی» فرمود:
(برای رتق و فتق امور جامعه، جهت مردمداری بهتر)،
«در مجلسِ عالمان بنشین!»
(نامه/۵۳)
حال باید گفت:
حضرت برای آن «عالمان» دین که «والی» حکومت باید در «محضرشان» بنشیند؛ چه شرایطی «بیان» فرمودند؟
آقا میفرماید:
«آن کس که خود را پيشوای (مردم) قرار مىدهد، بايد پيش از مؤَدَّب نمودن مردم؛ به ادب کردنِ خود، اقدام کند.
پيش از آنکه ديگران را به «گفتار» ادب نمايد؛ بايد به «کردار» خود را «مودَّب» به آداب (الهی و انسانی) کند.»
(حکمت/۷۳)
یعنی (عالم دین و پیشوای مردم در جامعه) باید در زندگی شخصیاش؛ یک نقطه (خاکستری) وجود نداشته باشد و «آقازاده» پروری به راه «نیندازد».
در رویارویی و (حفظِ حریم) «بیتالمال» آهن «گُداخته» به دستان «برادر»؛ یا همان عقیل «نابینا» بدهد. (خطبه/۲۲۴)
تاراجگران «بیتالمال» را اجازه نَفَسِ راحت کشیدن ندهد.
(خطبه/۱۵)
در واقع آهن سُرخ شده را روی «نَفس» خود بگذارد و با «هواهای» نفسانی خود (برای هدایت مردم و جامعه اسلامی) «مبارزه» کند.
ممنون نگاهتم
✍️علی تقوی دهکلانی
@taqavi57