عزیز همراهم سلام! «منابع من» اگر مطالب «غدیر» را «ادبی»؛ شیرین و «فنی» می‌نوشتم تراوشات ذهنی نبود؛ بلکه فقط نحوه «نوشتن» ذوقی بود. مطالعه‌ام از تفسیر «قرآن» و «نهج‌البلاغه» و کلمات «معصومین» در مورد «غدیر» بود. از «الغدیر» علامه غافل نبودم. از اهل سنَّت: هیچ مطالعه‌ای شرح «ابن ابی‌الحدید» را فراموش نکردم. ۲- از «الامامه والسیاسه»ابن قتیبه ۳-از «التاریخ» محمدبن جریر طبری ۴-از «الاستیعاب» محمد ابن عبدالبرّ ۵- از «مسند فاطمه» جلال الدین سیوطی ۶-از «کنزل العمَّال» متّقی هندی غافل نبودم و به «عشق» آقاجان‌مون امیرالمومنین تورُّق می‌کردم و در «مظلومیت» غدیر اشک می‌ریختم و «یادداشت» خود را به صورت «متن» ادبی و به سبکی «نو»؛ خدمت‌تان ارسال می‌کردم. ممنون نگاهتم ✍علی تقوی دهکلانی @taqavi57