عزیز همراهم سلام! «ما ملتِ امام حسینیم» «۴» عباس من! برای «بچه‌های» در خیمه؛ «آب» بیاور! «آمریکا» خوب می‌داند: «علمدار» کربلا زنده است. برا همین ۱/۲۰ «بامداد» سرباز «ایران» را ترور می‌کند. چون خوب «فهمید»: هر «روز» عاشورا و هر نقطه از «زمین»، کربلاست. شمر، «عباس» را؛ بیشتر از هرکس «دیگر» می‌شناخت. «پنتاگون» هم، از «سردار» سلیمانی «عجیب» ترس داشت. حاج قاسم در کاخ «کرملین» نمازش «قضا» نشد. امَّا همانند بعضی از روشن‌فکر «نمای» واداده؛ هرگز بسوی کاخ «سفید» نماز نخواند. چون «شیعه» تکبیره‌‌الاحرام نمازش؛ «هیهات منا الذِّله» است. از «امام» تبعیَّت می‌کند و «تبعیَّت» ماموم از امام، «واجب» است. «مَشک» عباس در «فرودگاه» بغداد به «زمین» افتاد. چون «دست» علمدار «شیعه»، آنجا افتاده. «مَشک» تشنه است تا برای اصغرهای جهان «اسلام» آرامش بیاورد. «رُباب‌ها» در خیمه خُفته‌اند. شعار «اکبر» و «اصغر» در بدرقه «حاج» قاسم‌ «جبهه‌ها» یکی بود: در راه «مبارزه» استکبار؛ «ما راینا اِلاَّ جمیلاً» کشته می‌شویم؛ ولی «ذلَّت» نمی‌پذیریم؛ چون «فرمانده» فرمود: «ما ملتِ امام حسینیم» ممنون نگاه‌تاتم ✍علی تقوی دهکلانی @taqavi57