چه کسی را زنده می دانی؟ 🔸️«الناس عندهم موتی و الله عندهم حی کریم»(بحار الأنوار، ج‏لد۷۴، ص۲۸) می فرماید اهل آخرت این چنین هستند که مردم در نظر آن ها مرده اند، تنها خدا است که در نظر آن ها زنده است و دست کرمش، گشاده برای خلق است. 🔸️برای تقریب به ذهن، اول اشاره می کنم که ما در قرآن هم چنین تعبیراتی داریم که مردمی مرده هستند. خداوند به پیامبر می فرماید: نگران نباش که مردم حرفت را گوش نمی کنند و ایمان نمی آورند، مرده ها را که نمی شود حرف حالیشان کرد این ها مردگان هستند تو می خواهی به مردگان چیز بفهمانی؟(نمل، ۸۰) 🔸️[بنابر این،] اطلاق واژه «موتی» [به معنی «مردگان»] به این مردمی که ایمان نمی آورند، آن چه باید بفهمند نمی فهمند و آن چه باید انجام دهند انجام نمی دهند، در قرآن سابقه دارد. اما این جا تعبیر و تقابل دیگری است، تقابل بین مردم و خدا است. 🔸️می فرماید: «الناس عندهم موتی و الله عنده حی کریم». می گوید اهل آخرت، آن هایی که -تبعاً- به اوج و قله رسیده اند، اینچنین هستند که وقتی مردم را می بینند حیاتی برای این ها قائل نیستند. منظور از حیات در این جا ظاهرا این است که این مردمان را منشاء اثر استقلالی نمی دانند؛ یعنی مردم را [تاثیر گذار و] کاره ای [در دنیا] نمی دانند. 🔸️در واقع این ها در اثر توحید، به جایی رسیده اند که دست کم در توحید افعالی، خدای متعالی را موثر حقیقی در عالم می دانند. خدایی که قدرتی دارد که هیچ وقت گرفتنی نیست و هیچ کس نمی تواند قدرتش را از او بگیرد و در همه جا آن قدرت حضور دارد، همه چیز را می بیند و اراده اش در همه جا نافذ است. [بر این اساس] یک عنایت خاصی قرآن دارد که تمام پدیده های عالم را به خدا نسبت می دهد. 🔺️ قسمت صد و سیزدهم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » اشاره شده در جلسه چهل و نهم درس اخلاق محبت خدا، ۱۳۹۳/۰۵/۰۲ لینک متن لینک صوت #محبت_خدا 💠 @mesbahyazdi_ir