■ روزها خورشید اشک افشان برایش می‌گریست شب‌به‌شب ماه از غمش نالان،برایش می‌گریست خاک، بسیار از غم مظلومی‌اش غمناک بود آسمان در قالبِ باران برایش می‌گریست سال‌ها این قصه‌یِ جانسوز در تکرار بود سال‌ها تاریخ در هر آن برایش می‌گریست ناله‌ی زنجیرها بر عرش می‌رفت از غمش غُل ز سنگینی غم، پنهان برایش می‌گریست صوت قرآن از لب خشکش نمی‌افتاد هیچ آیه‌آیه، خط به خط قرآن برایش می‌گریست روضه‌خوانِ کربلا، خود روضه‌ای جانسوز بود در میان روضه‌ها، زندان برایش می‌گریست کاش زینب بود روی تَل کنار مقتلش تا که بر مظلومی‌اش از جان برایش می‌گریست حضرت باب‌الحوائج، مثل شمعی آب شد شعر چون پروانه سرگردان برایش می‌گریست وقت تشییع امام عشق از زندان رسید گوشه‌ای آرام زندانبان برایش می‌گریست سوی مشهد رفت قلبم، دیدم آقایم رضا همصدا با مردم ایران برایش می‌گریست #ماه_رجب #شهادت_امام_موسی_کاظم