نقش #زنان در مرگ #گریبایدوف بخش اول: بر پایه ماده سیزدهم عهدنامه #ترکمانچای (۱۲۰۷/ ۱۸۲۸) همه کسانی که طی دو جنگ گذشته بین #ایران و روس از دو طرف به اسارت درآمده بودند، باید چهار ماه پس از انعقاد عهدنامه به سرزمین‌های خود بازمی‌گشتند. دولت روسیه گریبایدوف را برای بازگرداندن اسرای روسی و اجرای دیگر مفاد قرارداد ترکمانچای، به ایران فرستاد. گریبایدوف برای بازگرداندن #اسرای_زن شیوه نادرستی را در پیش گرفت. وی فرمان داد اسرای زن روسی که به همسری و کنیزی مردان ایرانی درآمده‌اند را بدون اجازه شوهران و صاحبان‌شان به نزد او ببرند تا خود از آنان بپرسد که آیا از روی رضا و رغبت در ایران می‌مانند یا اینکه می‌خواهند به وطن خود بازگردند. از جمله این زنان دو اسیر گرجی بودند که دین اسلام را پذیرفته و به همسری و کنیزی #آصف_الدوله، دولتمرد قاجاری درآمدند. مخالفت آصف‌الدوله سودی نبخشید و او تحت فشار شاه به بردن آن دو به سفارت روس رضایت داد اما آن‌گونه که #علی_اصغر_شمیم در کتاب «ایران در دوره سلطنت قاجار» نوشته است، آن دو  زن  به گریبایدوف گفتند که مایل‌اند در #تهران بمانند و به هیچ‌روی قصد بازگشت به گرجستان را ندارند. با این وصف گریبایدوف تصمیم گرفت همه این زنان را چند روزی در سفارت نگه دارد تا شاید بتواند آنان را تشویق به برگشتن کند. طول کشیدن اقامت زنان در سفارت برخلاف میل شخصی آنان بود و همچنین شوهرانشان را نگران کرده بود..... ادامه دارد.... نویسنده: دکتر مرتضی شیرودی @tarikh_j