امام صادق (ع): (جلد ۸۳ بحارالانوار) لِكُلِّ صلاةٍ وَقتانِ : أوَّلٌ و آخِرٌ، فَأوَّلُ الوَقتِ أفضَلُهُ، و ليسَ لأِحَدٍ أن يَتَّخِذَ آخِرَ الوَقتَينِ وَقتا إلاّ مِن عِلَّةٍ، و إنّما جُعِلَ آخِرُ الوَقتِ للمَريضِ و المُعتَلِّ و لِمَن لَهُ عُذرٌ، و أوَّلُ الوَقتِ رِضوانُ اللّه ِ، و آخِرُ الوَقتِ عَفوُ اللّه. هر نمازى دو وقت دارد: اوّل و آخر. نماز اوّل وقت، با فضیلت‌تر است و هيچ‌ كس نبايد نماز را مگر به علّت خاصی به آخر وقتش بيندازد. نماز آخر وقت فقط براى بيمار و عليل و كسى كه عذرى دارد، قرار داده شده است. نماز اوّل وقت (سبب) رضایت خدا و نماز آخر وقت (موجب) آمرزش خداست احادیث اهل بیت علیهم السلام https://eitaa.com/tarvigahadisahlbeyt