همیشه ماه مُحرم که میرسه قلبم خیلی سنگین میشه و دربه‌دریِ من توی از این روضه به اون روضه، نمود پیدا میکنه.. همیشه ماه مُحرم که میرسه عینهو ماهی ای میشم ک از تُنگ به بیرون افتادهُ بالا و پایین میپره یا شبیه گوشتِ خامی‌ام که توی روغنِ داغِ ماهیتابه، جلز و ولز میزنه.. تاحالا شده دستت برای خودت و قلبِ خودت کوتاه باشه؟! من این دو حالاتِ عطش و سوز و سوختگی رو قشنگ حس میکنم و دستم برای قلبِ خودم کوتاهه که براش کاری کنم.. همیشه ماه محرم که میرسه اوصافِ حال زارِ من همینهاست.. و بیتابی ها و بیقراری هاییه که هیچ جوره دست مرهمِ آدمهای زمینی براش کاره ای نیست.. - خلاصه تر بگم؟ تیکه ذغال داغ شده‌ی مُذابی‌ام که رگه های طلایی داره.. اینه حالِ من.. اونقدر سنگین که متوجه ی عزای زمین و زمان هم میشم.. و این سنگینی ها بهم اجازه نمیده که به راحتی هرکاری رو انجام بدم.. و همچنان تمنای من اینه که مُذاب تر بشم در این کوره‌ی معروفِ ع‌ش‌ق . . . سخت محتاجم.. سخت.. دعام کنید🖤 #بےنشان #شب_چهارم