🔶 مدت ها بود که آیت الله میرزا جواد تهرانی، با یک سلمانی ریش تراشی دوست بودند، بعضی ها از دوستی ایشان تعجّب می کردند و نمی توانستند بفهمند که چرا ایشان با او رفاقت می کنند. 🔶 تا اینکه یک روز هنگامی که آقا از کنار مغازه سلمانی رد می شوند و می بینند که او یک مشتری را روی صندلی نشانده و به صورت او صابون یا خمیر ریش مالیده و تیغ در دست آماده تراشیدن ریش مشتری است. 🔶 در همان موقع آقا یا یک حالت خاص می گویند: فلانی و رد می شوند. شخص سلمانی با دیدن ایشان دست از تراشیدن صورت مشتری برمی دارد و به دنبال آقا می دود و اظهار ندامت و پشیمانی می کند. 🔶 همین امر باعث می شود که دیگر از این شغل دست بر می دارد و به شغل دیگری مشغول می شود. و این تأثیر رفاقت آقا با مرد سلمانی است. 📚 خاطراتی از آیینه اخلاق، ص 24 ❌ نشر با ذکر منبع👇👇👇 🆔👉 @tavasolitabrizi