«شخص ثالث» بگذار آب پاکی را بریزم روی دست و بالت. ما آدم ها زودتر از شخص ثالث خودمان را گول می زنیم هیچوقت نفهمیدم چرا گفتند شخص ثالث؟!مگر شخص ثانی چه اشکالی داشت؟.اِاا یادم رفت.وسط این هاگیر و واگیر بیمه شخص ثالث ماشین امروز تمام شد.(یادم باشداز « ازکی» بیمه شخص ثالث نخرم.توی شلوغی ها خوب ذاتش را نشان داد). همه مان یکی اش را توی نهانخانه دلمان داریم.شخص ثالث را نمی گویم ها! معاذالله . نقل گول خوردن بود. نقل آن آدم نااهلی بود که درون ما چهار نعل می تازد و منتظر فرصت است تا حالمان را بگیرد. غرقمان کند، به زمین گرممان بزند،حواسمان را پرت کند.هزار جور دلیل بتراشد که آن غلطی که کردیم درست بوده.بماند بعضی هایمان غلط هایمان را قایمش می کنیم توی پستو و زرنگی می کنیم نشانش نمی دهیم،عین خیال خودمان هم نمی آید.کسی هم نمی فهمد. بعضی هایمان که ساده تریم بند را به آب می دهیم و از دستمان در می رود.عین خودم که خیلی پیش آمده... خدا رحمت کند کراش العالمین آقاجانم را.یکبار همانطور که گلپر و نمک را با انگشت های استخوانی اش می ریخت روی دانه های سرخ انارِ توی کاسه کشمیری می گفت: _بابا حواست باشه. فرعون اسمش توی دهان ها افتاده پاش بیفته هممون یه فرعون داریم که چسبیده توی جونمون،بین درزای روحمون!بی رحم خونش توی رگای ما جریان داره.نفسش به نفس ما بنده. موقعیتش پیش نیومده، وگرنه پای موسای وجودمونو قلم می کنه. حواست نباشه، زورش می چربه. بنی آدم شیر خام خورده... ومن تا همین چند وقتِ پیش نمی فهمیدم آقاجان چی گفته.... عاقبت موقعیتش پیش آمد، با او روبرو شدم.فکر می کردم من مبرّا هستم. دستش به من نمی رسد. برای خودم یک پا موسی هستم. البته جوانی هایش. وقتی هنوز عصا نداشت، کلیم نبود. موقعیتش پیش آمد!باهم روبرو شدیم.باورم نمی شد من هم فرعون داشته باشم بزرگتر از فرعون موسی.خونش توی رگ های من بود، با ریه های من داشت نفس می کشید. انگار خودم بود... خدا رحمتش کند آقاجان را.انگار این روزهای مرا دیده بود.که فرعون بازی در می آورم،که انا ربکم الاعلی یواشکی خونم عین صفرا بالا می رود.هنوز برق دانه های ترش انار توی کاسه کشمیری را یادم هست، صفرای آن روز خونم را شست و برد.وگرنه سر شاخه های درخت توی باغچه آقاجان خرمالو هم بود.پیرمرد طبع شناس بود. نسخه پیچید که آدم های فرعون دار باید بروند بین قبرها پرسه بزنند. قبرستان گردی برای آن طاغی درون عین انار است برای آدم های صفراوی*.بین قبرها خیلی خبرها هست برای شنیدن! کاش امروز بودش تا ازو می پرسیدم چند بار بروم دور قبرها بگردم و بفهمم قرار است دیر یا زود توی خاک و خل بخوابم فرعونم غرق می شود. اصلا گیرم که شر فرعون یواشکی خونم را بکنم بانمرود و سایر سلاطین درونم چه غلطی کنم. *حکمت 126 «نهج البلاغه» طیبه فرید https://eitaa.com/tayebefarid