👆قبلا اشاره شد که هرچند در یکی ماه دو گذشته شاهد تحولات گسترده سیاسی میان سوریه و کشورهای عربی خلیج فارس بودیم اما واشینگتن که از این روند احساس خطر کرد بلافاصله وارد ماجرا شده، مانع از سرعت گرفتن و گسترش روابط اعراب با سوریه شد و همین موجب تعلیق وعده‌های این کشورها در زمینه‌های سرمایه‌گذاری و بازسازی سوریه شده است.
🔸حقیقت این است که در دوران گذار و نظم جدید بین‌المللی، انحصار و یک‌جانبه‌گرایی نه ممکن است و نه مطلوب. از این رو شاید تعویق طرح‌های سرمایه‌گذاری اعراب در سوریه برای ما یک پنجره طلایی فرصت برای جبران عقب‌ماندگی‌ها ایجاد کند اما در بلند مدت در صورت بروز شرایطی، اصلا به نفع ما نیست زیرا اولا در صورت درگیر نشدن عملی اعراب در روند بازسازی سوریه ممکن است آنها مجددا دست به اقدامات ضدامنیتی ضدسوری زده و دوما ایران و حتی روسیه به تنهایی توانایی بازسازی کل سوریه را ندارد و از این جهت، عقب ماندگی قلب پل محور مقاومت، به نفع کل جریان مقاومت نیست.
🔸لذا ما باید از این فرصت استفاده کرده و علاوه بر تلاش برای جبران سریع عقب‌ماندگی‌های اقتصادی‌مان در سوریه، هم سایر کشورهایی که مانند اعراب محدودیت تحریم‌ها را ندارند وارد عرصه سوریه کنیم(با وساطت خودمان) و از سویی دیگر تلاش کنیم در فرمت ۸ کشور خلیج فارس که قرار است اولین جلسه آن در نیویورک برگزار شود، روند همگرایی منطقه‌ای را با ابتکارات خودمان پیش ببریم.
🔸با این کار هم جایگاه کشورمان را ارتقا داده‌ایم، هم مشکلات سوریه را به عنوان عضو محور مقاومت حل کرده، هم طرح آمریکا را خنثی کرده و هم تمرکز را از توافق سه جانبه آمریکا - عربستان - اسرائیل به سمت توافق گسترده منطقه‌ای تغییر جهت داده‌ایم. لازم به ذکر است با توجه به سخنان وزرای امور خارجه ایران و سوریه، تسریع روند همگرایی منطقه‌ای از مهم‌ترین محورهای رایزنی دو طرف بوده است.