چندی پیش مترو به ایستگاه امام که رسید، ایستاد، درب واگن باز نشد. شاید ده دقیقه طول کشید. ملت فشرده، چسبیده بهم و در آغوش اجباری بودند. بعد ده دقیقه فرمودند از قطار پیاده شوید و با قطار بعد مسیر را ادامه دهید. قطار بعدی آمد. پر بود. بعدی آمد پر بود. بالاخره سوار شدیم. فشرده تر از قبل، آغوش اجباری گرم‌تر. یک جوانی بلند بلند غُر میزد که من قرار دارم اینطور به قرار کاری م نمیرسم. حق داشت. یهو گفت: اروپا روز به روز سرعت متروهاش بیشتر میشه بعد توی ایستگاه گیر کردیم! یکی شروع کرد بحث کردن که اونجا هم مشکل هست، چند تا تیکه هم به شهردار تهران انداختند که پزشک هسته ای خوانده را چه به مدیریت شهری و‌... . فضای مجازی تیغ دو لبه است. همانقدر که با فضای مجازی میتوان ضعف، کم کاری، ندانم کاری و زشتی های جامعه خودمان را با سرعت پوشش دهد، در مقابل می تواند تصویر رویایی از غرب را با همین "ولاگ‌ها" تغییر دهد. بارها گفته ام: بدی و ضعف در فرنگ به معنای خوبی ما در اینجا لزوما نیست. نگاه عاقلانه مهم است. نگاه عاقلانه یعنی رسانه کاری کند شهروند ایرانی، در عین انتقاد به مملکت خودش، از ایرانی بودن احساس حقارت نکند. ایرانی بودن را افتخار بداند. مجازی آنقدرها هم بد نیست! . #علیرضا_زادبر