این تصویر، از جمله اسناد دلاری‌سازی و جهانی‌سازی اقتصاد ایران است. شرکت «ملی» صنایع مس، فارغ از هر دو جهان، بی اعتنا به سیاست ارزی دولت و بی اعتنا به نرخ‌های «کشف» شده در بازار مبادله‌ای، قیمت‌ پایه خود برای عرضه مس در بورس کالا را بر اساس نرخ بورس فلزات لندن (LME) و نرخ تسعیر 45 هزار تومان انجام داده است. این نامعادله، سود شرکت ملی مس را نجومی کرده و هزینه تولید همه کالاهای وابسته به مس را افزایش خواهد داد. این ماجرا البته صرفا محدود به مس نیست؛ تقریبا همه کالاهایی که در «بورس کالا» عرضه می شوند، از همین فرمول تبعیت می کنند. این بدان معناست که هزینه های زندگی مردم براساس دلار تعیین می شود در حالی که درآمدهایشان ریالی است. جریان فکری-رسانه‌ای وابسته به جریان سرمایه داری نیز، در این میان با انکار اثر دلاری سازی و جهانی سازی قیمت ها بر تورم، کاری کرده است که بقال و قصاب ما هم تصور می کنند تورم هیچ علتی جز نقدینگی ندارد! واقعا این جریان هوشمندانه‌تر از این نمی تواند عمل کند که اذهان را متوجه نخودسیاه نقدینگی کند تا کسی سراغ ریشه تورم که همین قیمت گذاری های دلاری و جهانی روی مواد اولیه داخلی است، نشود. بماند که این جریان همزمان تنگی معیشت مردم را به تحریم هم ربط می دهد و نسخه مذاکره می پیچد! حقیر می توانستم به جای انتشار این سند، به طور خصوصی این جنایت در حق مردم را پیگیری کنم و البته در حال پیگیری هستم. اما دلیل انتشار این سند، روشن سازی فکر شما و دراز کردن دست یاری به سوی شما مردم است. امثال من بدون کمک و همراهی شما هیچ کاری نمی توانیم از پیش ببریم. باید کمک کنید تا گام به گام ریشه نئولیبرالیسم که علت العلل گرفتاری های ماست را در این کشور بخشکانیم. اولین قدم برای توقف جهانی سازی و دلاری سازی قیمت ها، «انحلال بورس کالا»ست که یک شرکت خصوصی و محل قیمت گذاری های جهانی و دلاری است. چطور برای شیر و ماست و... در این کشور نظام قیمت گذاری منطقی بر اساس هزینه های قابل قبول و سود متعارف داریم، اما تعیین اساسی ترین نهاده های تولید را که عبارتند از محصولات پتروشیمی و فولادی و... نظام جهانی-دلاری را مبنا قرار می دهیم؟ مطالبه را شروع کنید. از هر کسی که می توانید. با هر صدایی که می توانید.