🔴 شکل‌گیری «مزاج» ♻️ به کیفیت هر عنصر «طبیعت» می گویند. چهار کیفیت گرمی، سردی، تری و خشکی وقتی که با هم در می‌آمیزند مزاج را تشکیل می‌دهند. 🔹 مزاج‌های نه‌گانه 🔸 چهار مزاج مفرد: گرم سرد خشک تر 🔸 چهار مزاج مرکب: گرم و خشک گرم و تر سرد و خشک سرد و تر 🔸 مزاج معتدل: _برابر بودن چهار کیفیت (که مصداق خارجی ندارد) _معتدل فرضی 🔸 انبیا معتدل (فرضی) هستند زیرا هم در اعتدال زندگی می‌کنند و هم تقوا و توکل دارند. 🔸 هر بدن یک مزاج و یک اعتدال مخصوص به خود دارد و مزاج هیچ یک از مخلوقات خداوند مانند هم نیست. از چندین هزار نفری که در یک شهر زندگی می‌کنند از نظر قد، وزن، رنگ، خوراک، شجاعت، خوبی و بدی، عادت‌ها، رنگ‌ها، آرزوها و عادت‌ها هیچکدام مانند هم نیستند و مزاج‌هایشان متفاوت است. 🔹 این تنوع مزاج، نشانه‌ی قدرت و رحمت پروردگار است تا هر کس، دوست و دشمن، غریبه و آشنا و فرزند را بشناسد. چنانچه در آیه ۱۳ سوره حجرات: ...وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا... ما شما را شعبه‌های بسیار و فرق مختلف گردانیدیم تا یکدیگر را بشناسید. این آیه حکمت تنوع مزاجی را بیان می‌کند. 🔸 همچنین مردمان هر اقلیم و هر آب‌ و هوا، به نوعی مزاج مخصوص محل‌ سکونت خود را دارند. لذا در تشخیص و درمان بیماری لحاظ موقعیت جغرافیایی، عادت غذایی، عادت غالب دوایی و درک آب و هوای صنعتی آن منطقه باید مورد توجه قرار بگیرد. مثلاً طب و نسخه‌های هندی و چینی برای مردمان همان ناحیه قابل تطبیق است و مناسب طبع و مزاج مردم ایران نیست.