⭕ کاخ‌نشینی یا خویِ کاخ‌نشینی؟ امام خمینی چه می گوید؟ 🔹جریانی قدیمی در کشور هست که برای تئوریزه کردن و ، سر از پا نمی‌شناسد. از ابتدای انقلاب هم بوده‌اند اینها. با تئوری مانور تجمل اوج گرفتند و خوی خود را بر جمهوری اسلامی تحمیل کردند. یکی از مهمترین تکیه‌گاه‌های نظریِ این جریان، دوگانه‌ی کاخ‌نشینی و خوی کاخ‌نشینی است. مقصودِ غایی اینها از برجسته‌سازی این دوگانه، بوده است. 🔸دنبال اشاعه‌ی چنین نتایجی در جامعه بوده‌اند: - نباید به ظواهر حساس بود. - آنها که تظاهر به ساده‌زیستی می‌کنند خطرناک‌ترند. - نمی‌شود به صرفِ کاخ‌نشینی، کسی را سرزنش کرد؛ مهم این است که ببینیم آیا او خوی کاخ‌نشینی دارد یا نه! - آدم می‌تواند کاخ‌نشین باشد اما مبتلا به خوی کاخ‌نشینی نباشد! و از این حرف‌ها. 🔹نمی‌شود گفت که همه‌ی این حرفها نادرست است. اما نمی‌شود هم نگفت که همه‌ی این حرفها در نهایت به نفع کاخ‌نشینی تمام می‌شود. با پیش کشیدن اهمیت «خویِ کاخ‌نشینی» در مقابل «خودِ کاخ‌نشینی» می‌خواهند کاخ‌نشینی‌شان را توجیه کنند و معترضان و منتقدانِ کم‌تعداد را با برچسب «ظاهربینی» در تنگنا قرار دهند. 🔸 (ره) هم از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب، با تأویل‌هایی که به نفع کاخ‌نشینی می‌شد، مواجهه‌ی شدید و دقیق داشتند. ایشان، حکیمانه قائل به این بودند که خودِ کاخ‌نشینی، خویِ کاخ‌نشینی را هم بدنبال می‌آورد. یعنی نمی‌شود کسی کاخ‌نشین باشد و اخلاقِ کاخ‌نشینی (، ، ، و...) نداشته باشد. معلوم است که خوی کاخ‌نشینی مهمتر از خود کاخ‌نشینی است اما این خوی از کجا می‌آید؟ از خود کاخ‌نشینی. بسیاری از مسئولان جمهوری اسلامی با همین مغلطه‌ها، مبتلا به خوی کاخ‌نشینی و شدند. گفتند ما نیستیم. در کاخ زندگی می‌کنیم اما از اصول انقلاب عدول نمی‌کنیم! اما حالا تا خرخره در منجلاب اشرافیت غوطه‌ورند و معترضان را تهدید می‌کنند و انگِ می‌زنند: 💬«ما باید کوشش کنیم که را از این ملت بزداییم. اگر بخواهید ملت شما جاوید بماند و اسلام را به آن طوری که خدای تبارک و تعالی می‌‏خواهد، در جامعه‌ی ما تحقق پیدا کند، مردم را از آن خوی کاخ‌‏نشینی به پایین بکشید، خود کاخ‌‏نشینی این خوی را می‌‏آورد، ممکن است که در بین آن‌ها هم کسی پیدا بشود لکن نادر است. توجه کنید که این ملتی که الآن کوخ‌‏نشینانش مشغول فعالیت هستند و مشغول به زحمت هستند در جبهه‏‌ها و پشت جبهه‏‌ها، این کوخ‌‏نشینان را زحمت بکشید که به همین حال خوی کوخ‌‏نشینی و خوی اینکه توجه به کاخ‌ها نداشته باشند نگه دارید تا بتوانید ادامه بدهید زندگی صحیح اسلامی را. آن خوی کاخ‌‏نشینی مضر است، خودش مضر نیست، خُویَش مضر است، لیکن خود او، این خوی را دنبال دارد.» (اول فروردین ۱۳۶۲) http://Eitaa.com/teribon_ir