⭕ريل گذاري؛ آن چيزي كه از انتخابات1400 ميخواهيم...
🔻معمولا روز و ماههای نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری همیشه با التهاباتی در فضای جامعه همراه است گمانهزنیهای رسانه و اعلام کاندیداتوری افراد مختلف تنور انتخابات را روز به روز داغ تر میکند. این دوران اصطلاحا «موسم انتخاباتی» نام دارد که فعالیت احزاب و جریانات سیاسی به طرز عجیبی افزایش پیدا میکند و اقدامات آنها در راستای «جامعه سازی» برای پیروزی در انتخابات است ولی عمر این جامعه سازی نهایتا به سه یا چهار ماه میرسد. هر کسی در این فضا حس سوپرمن شهر بهش دست خواهد داد و فکر میکند که فقط اوست که میتواند دنیا را از زشتی و پلیدی نجات دهد ولی این «جامعه سازی» همانطور که گفتیم تاریخ انقضایی کوتاه مدت دارد (چه فرد برنده انتخابات شود و چه بازنده) زیرا که بر مبنای گفتمان طرح ریزی نمیشود و عموما در سطح شعار باقی میماند و برنامهریزی درستی در جهت رسیدن به این شعارهای هر چند درست وجود ندارد.
🔻اصل داستان را سعی میکنم کوتاه و واضح بگویم؛ زمانی دولت در ایران میتواند مسیر خوبی را برای به اعتلا رسیدن جامعه هموار کند که این شعارها از بحثهای کلی خارج شود به برنامهریزی عینی و ملموس تبدیل شود. اصطلاحا گفته میشود «ریل گذاری» درست انجام شود. آن چیزی که امروزه در دولت و اقتصاد سیاسی ایران باید به آن توجه داشت این است که ریل اقتصادي نوين در جمهوری اسلامی ایران از زمان ریاست جمهوری مرحوم هاشمی پایه گذاری شده و تا الان همهی دولتها به نوعی روی این ریل حرکت کردهاند، چه دولت خاتمی چه دولت احمدی نژاد (با کمی تغییر شاید) و چه دولت روحاني!
🔻نتیجه این سه دوره هم، در اقتصاد کشور عیان است.
کاهش ارزش پول ملی و به تبع آن شوکهای تورمی پیاپی در دلار، سکه، طلا، کالاهای اساسی و... که به طور میانگین هر سه چهار سال یک بار استخوانهای مردم را خرد میکند تنها نمونهای از تبعات این نوع اقتصاد سیاسی است.
🔻الغرض؛ دولت آینده باید این «ریل گذاری» را به طور کلی تغییر دهد. تغییر این ریل یعنی تغییر وضع موجود و ادامه این ریل یعنی رفتن به سمت تباهی!
و هر کس در این ریلی که میراث تکنوکراتهاست با سرعت بیشتری حرکت کند و به قول خودشان «سازندگی» کند، زودتر به تباهی خواهد رسید!
مهم ترین نکته این است که هر فردی که میخواهد فارغ از جناح زدگی های سیاسی این «ریل گذاری» را تغییر دهد باید در هر عرصهای که این معضلات اقتصادی را برای کشور درست کرده، با برنامهریزی ورود کند و سعی در تغییر هدفمند و شفاف آن داشته باشد.
کار یک رئیس دولت قطعا فقط ساخت پل و جاده نیست. بلکه باید بستری را فراهم کند که این پل و جاده هم از گرو آن ساخته شود(دقیقا همان انگارهای که رهبری در شعار سال يعني توليد، پشتیبانی و مانع زدایی اشاره کردند) وگرنه همین آش خواهد بود و همین کاسه!
🔻اصلاح ساختار بودجه، سعی در حداقلی کردن نیاز کشور به نفت، ایجاد ساختاری برای افزایش صادرات، احیا تجارت منطقهای، هدایت نقدینگی به تولید، اصلاح ساختار مالیاتی، اصلاح ساختار صنعت، شناخت منابع تولید ثروت برای جامعه و تزریق منابع مالی به آن، تقسیم عادلانه ثروت و غیره و غیره که هر کسی باید برای این اَبَر مسائل کشور برنامهریزی صریح و عینی داشته باشد وگرنه هیچ فرقی بین اینکه چه کسی رئیسجمهور باشد نیست زیرا همین مسائل اصلی هستند که تفاوت اصلح و غیر اصلح را رقم میزند!
#محمد_حسین_لک
@teribon_ir